Er is niemand die kan voorspellen welke belegging het goed gaat doen, of wat hét moment is om geld naar de beurs te brengen. Om te voorkomen dat u de mist ingaat doordat u net een verkeerde keuze maakt, moet u voor spreiding in uw beleggingsportefeuille zorgen. Door niet alle eieren in één mandje te stoppen, beperkt u het risico.
Op welke manieren kunnen beleggers dat doen? We vroegen het aan Peter Siks, beleggerstrainer bij BinckBank en (co-)auteur van de boeken Beleggen is niet eng en Beleggen voor Dummies.
1. Spreiden over verschillende beleggingscategorieën
Een belangrijke vorm van spreiding is de keuze voor verschillende beleggingscategorieën. De meest gangbare categorieën waarover u geld kunt verdelen zijn aandelen, obligaties en cash, zegt Siks.
Die verschillende beleggingen reageren allemaal anders op de markt en economische situaties. Het gebeurt zelden dat alle categorieën tegelijk in waarde dalen. Krijg je te maken met een dalende aandelenmarkt, dan maken uw obligaties dit (hopelijk!) weer goed.
"Er zijn ook nog andere categorieën die je aan je portefeuille kunt toevoegen, zoals vastgoed en grondstoffen," vertelt Siks. Maar dat hoeft niet: het is niet per se noodzakelijk voor een goed gespreide portefeuille. Zeker niet voor mensen met een eigen huis: dat is natuurlijk ook vastgoed.
Bekijk ook: Vijf veelgemaakte fouten op de beurs
Nu is het niet zo dat je iedere categorie van evenveel geld moet voorzien. Stel dat u kiest voor een portefeuille met aandelen en obligaties, dan verdeelt u uw geld dus niet per definitie 50/50. De manier waarop u het wel doet moet afhangen van het risicoprofiel dat (op dat ogenblik) bij u past.
Heel simpel gezegd zijn obligaties in de regel veiliger dan aandelen daarom steek je daar bij een defensief profiel (laag risico) relatief veel geld in. Beleg je juist offensief (hoger risico), dan zul je juist meer in aandelen beleggen.
Voor langetermijnbeleggers die bijvoorbeeld beleggen voor hun pensioen, houdt Siks als vuistregel de leeftijd aan voor het percentage obligaties: iemand van dertig jaar heeft nog relatief veel tijd om te beleggen, dus zou een portefeuille met 30% obligaties moeten volstaan.
2. Spreiden binnen de beleggingscategorieën
Het is dus slim de portefeuille te vullen met verschillende beleggingscategorieën, maar daar houdt het keuzes maken niet op: u moet ook nog spreiden binnen die categorieën.
Siks: "Als je bijvoorbeeld alleen maar belegt in bedrijven uit de bancaire sector en daarbinnen gaat iets mis, dan is er een grote kans dat dit terug te zien is bij al je beleggingen. Dat wil je niet."
Ga dus niet voor één sector (zoals alleen verzekeringen of alleen gezondheidszorg), maar richt u op verschillende sectoren die niet of nauwelijks raakvlakken met elkaar hebben. En kies niet alleen Nederlands georiënteerde beleggingen, maar leg uw focus wereldwijd.
Hoe u deze vorm van spreiding kunt toepassen, hangt af van waarin u wilt gaan beleggen: in losse aandelen en obligaties of in ETF's of beleggingsfondsen.
- Als u in individuele aandelen belegt, dan kiest u al uw beleggingen - en dus uw spreiding - helemaal zelf. Siks: "Je kunt het hierbij af met vijftien tot twintig individuele aandelen, verspreid over verschillende sectoren." Meer is niet nodig.
Welke sectoren u kiest, mag u best van uw eigen voorkeur af laten hangen. Sommige mensen willen pertinent niet in een bepaalde sector beleggen, bijvoorbeeld omdat het in strijd is met hun eigen gedachtegoed. Onthoud natuurlijk wel dat u een combinatie moet maken die uitgaat van tegengestelde bewegingen.
- De eenvoudigste manier om spreiding aan te brengen in de portefeuille, is echter niet door losse aandelen te kopen, maar door te beleggen in ETF's of beleggingsfondsen.
Daarin is spreiding in regio's en sectoren al in behoorlijke mate aangebracht. "Met één ETF of beleggingsfonds kun je in principe zelfs alles al afdekken," zegt Siks. "Bijvoorbeeld door te beleggen in de MCSI World-index. Daarmee heb je alle sectoren en regio's van de wereld in één keer afgedekt."
3. Niet alles in één keer: spreiden in de tijd
Zoals gezegd weet niemand wat hét moment is om met je geld naar de beurs te gaan. U weet dus niet wanneer het tijd is om de beleggingen die u hebt gekozen precies te kopen.
"Daarom is het verstandig om periodiek een bedrag in te leggen," zegt Siks. "Zo beperk je het risico van verkeerde timing. Je koopt automatisch veel als de koersen laag zijn en minder als de koersen hoog zijn. Dat betekent dat je uiteindelijk koopt tegen een aardig gemiddelde aankoopkoers."
Slim is het dan om een vast moment én een vast bedrag te kiezen om te beleggen. Bijvoorbeeld elke maand honderd euro, als u dat kunt missen.
Vaker dan eens per maand is niet nodig om goed te spreiden en mogelijk levert dat zelfs extra transactiekosten op. Check bij je bank of broker of er kosten zijn verbonden aan een periodieke inleg. Want kosten, die gaan ten koste van uw rendement.
Check ook: Als belegger met een gerust hart op vakantie? Drie tips
Meld u aan voor de Belegger.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!