De laatste tijd lezen we regelmatig dat steeds meer spaarders de weg naar de aandelenmarkten lijken te vinden. Maar, is sparen eigenlijk ook niet een vorm van beleggen? Volgens mij wel. Het is de enige vorm van beleggen zonder hoofdsomrisico, al hebben we in het recente verleden met voorbeelden als Icesave en DSB gezien dat dit niet altijd het geval is.
Zowel bij sparen als beleggen stel je consumptie uit met als doel een betere toekomst, dan wel meer uit te kunnen geven. De één durft of kan daarbij meer risico te lopen dan de ander. Een ieder zal ook hier zijn eigen weg in moeten vinden. Met hoeveel geld zou ik willen beleggen, hoeveel (spaar)geld wil ik achter de hand houden en, niet onbelangrijk, wat geeft mij zowel nu als in de toekomst de meeste rust? De beleggingshorizon is van groot belang waar het risico’s aangaat die je je daarbij kunt permitteren. Wie jong is kan zich in het algemeen een grotere verschuiving richting aandelen veroorloven.
Toekomstige armoede of vroegtijdige armoede?
Kies je niet voor hoofdsomrisico, dan moet je momenteel voor lief nemen dat je door belastingen en inflatie toch inteert op je geld en koopkracht. Wil je dit niet, dan moet je kiezen voor hoofdsomrisico in de overige drie onderdelen van de assetmix. Eenvoudig gezegd komt het erop neer dat beleggers daarbij vinden dat je met sparen het risico loopt op toekomstige armoede, terwijl spaarders veelal vrezen dat zij met beleggen het risico lopen op vroegtijdige armoede.
Cash of spaargeld maakt in een goed gespreide beleggingsportefeuille ook een wezenlijk deel uit van de assetmix. Afhankelijk van de omstandigheden wil je of cash aanhouden of juist in obligaties, aandelen of vastgoed beleggen. In alle gevallen wordt er een vergoeding in de vorm van rente, dividend of huur verwacht van het ter beschikking stellen van kapitaal aan een ander. Naarmate de kapitaalverschaffer een hogere vergoeding wenst, zal deze meer risico moeten nemen.
Reële rente
En ja, de rente is laag, maar je moet nooit vergeten om ook naar de reële rente te blijven kijken. Onder de huidige omstandigheden is dat misschien lastig, maar zodra op enig moment in de toekomst de (spaar)rente weer oploopt en we bijvoorbeeld weer 4 procent op tienjaarsgeld krijgen, dan ziet iedereen deposito’s weer als een belegging. Reken maar na, rente op rente ontvang je dan in 10 jaar tijd een waardestijging van bijna 50 procent op je inleg. Bij een mogelijke toekomstige inflatie van 2 procent per jaar, is dat in reële termen aanzienlijk minder, maar of heel veel mensen zich daar werkelijk druk over maken, betwijfel ik.
Een andere belangrijke gebeurtenis die zijn schaduw vooruit werpt is de bijeenkomst van de ECB, 3 december aanstaande. Hoewel er al min of meer beloofd is iets te gaan doen, is het nog niet duidelijk wat. Zo zou de ECB kunnen besluiten het opkoopprogramma uit te breiden of te verlengen. Een andere mogelijkheid, die al is ingeprijsd, is dat de depositorente, die nu 0,2 procent negatief is, verder wordt verlaagd. Dat geeft de ECB de ruimte meer obligaties op te kopen. Nu mag zij statutair alleen obligaties opkopen met een rente tot 0,2 procent negatief. Met een verdere renteverlaging wordt de actieradius van de ECB vergroot.
De gevolgen hiervan zijn niet te verwaarlozen. In Zwitserland is er al een bank die haar spaarders laat betalen om er geld onder te brengen. Meer banken zullen weldra volgen. Zullen er in de toekomst meer spaarders hun weg naar de beurs weten te vinden, aangezien de rente op een spaarrekening in Europa voorlopig eerder minder dan meer zal worden?
Aantrekkelijk alternatief
Zoals gezegd leven we nu in een wereld met lage inflatie en zeer lage risicovrije rentevoeten. Dat betekent ook dat bedrijven heel goedkoop aan een financiering kunnen komen om zo het rendement op hun eigen vermogen te kunnen verhogen. Dat maakt aandelen in mijn ogen nog steeds een aantrekkelijk alternatief. Er komt ongetwijfeld weer een periode dat de rentes zullen stijgen. Dat kan voor de nodige druk kan zorgen op de waarde van je beleggingen.
Het vaststellen van de juiste asset mix is dan ook niet makkelijk en het is zeker geen eenmalige exercitie. Met regelmaat moet je beoordelen of je nog op het goede spoor zit. Een ander kan je daarbij wel helpen, maar wat je daadwerkelijk de meeste rust geeft, dat kun je alleen zelf bepalen. Sparen of beleggen, je mag het zelf zeggen!
Martine Hafkamp is algemeen directeur van Fintessa Vermogensbeheer. Fintessa is een zelfstandig, onafhankelijk en gespecialiseerd vermogensbeheerkantoor uit Baarn, en tweevoudig winnaar van de Gouden Stier.
Deze publicatie is samengesteld door Fintessa B.V. De in deze publicatie vermelde gegevens zijn ontleend aan door Fintessa B.V. betrouwbaar geachte bronnen en publiekelijk bekende informatie. Deze publicatie bevat beleggingsaanbevelingen, maar geen beleggingsadvies noch een aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument. Voor de juistheid en volledigheid van de genoemde feiten, gegevens, meningen, verwachtingen en uitkomsten daarvan kan Fintessa B.V. niet instaan.
Fintessa B.V. is een beleggingsonderneming en beschikt over een vergunning op grond van de Wet financieel toezicht. Fintessa B.V. staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten en De Nederlandsche Bank. Voor de uitgebreide Disclaimer verwijzen wij naar onze website www.fintessa.nl.
Meld u aan voor de Belegger.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!