Duurzaam profiteren

Vorige week maandag, 10 oktober, was het de dag van de duurzaamheid. Duurzaamheid wordt meer en meer een thema, om maar niet te zeggen; een hot topic. Dat komt niet alleen omdat consumenten zich er meer bewust van worden en ernaar vragen, maar ook omdat de invloed op het milieu steeds zichtbaarder wordt. Misstanden kunnen als gevolg van internet en social media ook nog eens veel sneller openbaar gemaakt en aan de kaak gesteld worden.

Onder andere door de invloed van het vorig jaar in Parijs gesloten klimaatakkoord dat onlangs door het Europees Parlement werd geratificeerd, neemt vanuit de overheid de betrokkenheid en de noodzaak om in duurzaamheid te investeren alleen maar toe.

Niet alleen 'groen'

Duurzaam beleggen wint ook steeds meer aan populariteit. Vooral in Europa zijn de meeste vermogensbeheerders zich in meer of mindere mate wel bewust van de verantwoordelijkheid die dergelijke investeringen met zich meebrengen. Daar moet wel uitdrukkelijk de opmerking bij gemaakt worden dat duurzaam beleggen niet alleen ‘groen’ beleggen inhoudt. 

Grote beleggers betrekken bij de evaluatie van ondernemingen en beleggingsfondsen steeds vaker de impact die de desbetreffende beursgenoteerde financiële instelling heeft op het milieu, de sociale omgeving en de handhaving van ‘goed bestuur’. De term ‘maatschappelijk verantwoord beleggen’ dekt in mijn ogen dan ook veel beter de lading. Het houdt namelijk in dat deze beleggingen op de lange termijn gericht zijn en nadrukkelijk niet op korte termijn succesjes.

Goed rentmeesterschap 

Eigenlijk is er overigens niet zo veel nieuws onder de zon. De oubollige, lees: calvinistische, term hiervoor is ‘goed rentmeesterschap’. Het gaat erom dat er op een juiste manier wordt omgegaan met de productiefactoren arbeid (mensen), grondstoffen (inclusief natuur, omgeving) en kapitaal (leven en laten leven, niet het onderste uit de kan). 

Beleggen in ondernemingen die maatschappelijk verantwoord bezig zijn, levert in de regel meer op dan beleggen in ondernemingen die hier lak aan hebben, al zegt iedere onderneming tegenwoordig toch echt maatschappelijk verantwoord bezig te zijn. Het levert in ieder geval een positief imago op en dat is op zich al heel wat waard. De meerwaarde zit ‘m in het feit dat er door het management van de desbetreffende ondernemingen doorgaans bewust wordt geïnvesteerd in houdbare, toekomstige groei. 

Subsidie?

Overigens wordt er natuurlijk ook op grote schaal geïnvesteerd in bijvoorbeeld windturbinebouwers en zonne-energie. Er moet weliswaar nog steeds subsidie bij, maar dat wordt wel steeds minder. En denk eens aan de positieve lange termijn effecten als minder verspilling, minder vervuiling, minder uitstoot, en dergelijke. Bovendien wordt er door critici nogal eens over het hoofd gezien dat de fossiele brandstoffen nog meer gesubsidieerd worden dan de alternatieve. 

In grote delen van de wereld wordt bijvoorbeeld, in tegenstelling tot ons eigen land, benzine aangeboden tegen een paar dubbeltjes per liter. Het kwartje van Kok? Daar hebben ze daar nog nooit van gehoord. Sterker nog, in plaats van als melkkoe te worden gebruikt, worden consumenten door de subsidie op brandstof juist gefaciliteerd. 

Duurzaam duurt het langst

Hoe duurzaam je als belegger moet willen zijn? Het lijkt mij verstandig om heel bewust bepaalde beleggingskeuzes wel of niet te maken. Voor mijn cliënten kies ik er bijvoorbeeld voor om beleggingen in wapenhandel, producten gemaakt door kinderarbeid of zeer vervuilende industrieën te mijden. Juist wel beleg ik in aandelen van ondernemingen die investeren in een schone of gezonde(re) toekomst. Dat is overigens niet alleen omdat ik alleen duurzaam wil beleggen, maar ook omdat ik ervan overtuigd ben dat voor dit soort ondernemingen een goede toekomst is weggelegd. Duurzaam duurt het langst en zo kan ik daar voor hen van profiteren.