Het kan eenieder niet ontgaan zijn: de politiek bemoeit zich actief met overnames en wil graag regels c.q. bedenktijd invoeren in het geval zich een buitenlandse partij meldt om een ‘Nederlands’ bedrijf over te nemen. Maar hoe Nederlands zijn al die bedrijven die bescherming nodig zouden hebben?
Laten we ermee beginnen dat veel overnames door Amerikaanse ondernemingen mogelijk zijn vanwege de goedkope financiering (lage rente), de dure dollar (stond vijf jaar geleden nog op 1,60 euro) en de hoge beurskoersen (wanneer je betaalt met aandelen). Verder speelt het groeiargument een rol. Als het moeilijker wordt om het autonome groeipercentage vol te houden, gaan veel ondernemingen groei kopen.
Boter op ons hoofd
Het ‘eigen volk eerst’-adagium zoals dat nu met betrekking tot het bedrijfsleven ineens door de Nederlandse politiek wordt gehanteerd, baart mij wel zorgen. Overal steekt het nationalisme de kop op. Wanneer de staat voor overnames gaat liggen, wordt het wel heel moeilijk voor een buitenlandse overnemende partij.
Als de heren en dames politici consequent zouden zijn, zouden ze bijvoorbeeld Nederlandse bedrijven eveneens een verplichte bedenktijd moeten opleggen voordat die een buitenlandse overname zouden mogen doen… Zo gesteld lijkt het me toch duidelijk dat we ineens boter op ons hoofd hebben en inderdaad niets meer in marktwerking zien.
Huichelarij van de bovenste plank
Maar, natuurlijk blijft de vraag recht overeind staan waar de politiek zich nu mee denkt te moeten bemoeien. Over die bedenktijd is al veel gezegd en geschreven. Nederland is de meest open economie ter wereld. In mijn optiek is het huichelarij van de bovenste plank.
Nederland is bij uitstek het land dat groot is geworden door veel samenwerkingsverbanden aan te gaan in en met het buitenland, zie ons beroemde fiscale stelsel wereldwijd. Al die manieren van kruisbestuiving monden regelmatig uit in overnames. Onze grenzen moeten we dan ook niet sluiten met rare fratsen als bedenktijd of andere beschermingsconstructies. Dat kost juist banen!
Ingedut
Soms is het natuurlijk wel vervelend als een bedrijf in buitenlandse handen valt, want daardoor kan technologie wegsijpelen. Ook kan een bedrijf worden opgeknipt en uitverkocht dan wel worden volgepompt met schuld. Dat is vanzelfsprekend jammer. Maar, er zijn voldoende ondernemingen waarbij een overname business as usual is. De leiding van een onderneming kan ook zo maar ingedut zijn en niet meer genoeg potentie vrijspelen. Dan kan een overname juist heel goed zijn.
Bovendien zijn overnames van alle tijden. Wij hebben in het verleden als Nederlanders veel overgenomen en nu zijn wij aantrekkelijk voor met name Amerikanen. Dit zijn golfbewegingen die ook wel weer draaien.
Inhaalslag
Met het voorstellen van dergelijke regels is de Nederlandse politiek bezig met een inhaalslag. In andere landen hielden de overheden zich al langer bezig met buitenlandse overnames. Het past in de nieuwe tijdgeest dat nationale beleidsbepalers zich steeds meer met het bedrijfsleven proberen te bemoeien.
AkzoNobel is in dat licht geen op zichzelf staand feit. Het bedrijf doet overigens zelf ook een duit in het zakje het met snel uitschrijven van een buitengewone aandeelhoudersvergadering deze week. Door deze al binnenkort te houden, kunnen aandeelhouders geen agendapunten meer aandragen, want daarvoor is de deadline al verstreken voor de termijn begonnen is. Over eigen volk eerst gesproken…
Protectionisme rukt op
Het protectionisme rukt overal op en, belangrijker, de wereld lijkt schoksgewijs afscheid te nemen van de Angelsaksische vorm van het kapitalisme waarin de beurskoers, de winst voor aandeelhouders, heilig is verklaard. De wereld lijkt steeds meer te hellen naar een vorm van staatskapitalisme waarbij steeds meer met andere belanghebbende partijen rekening wordt gehouden.
Niet alleen in de Europese Unie, maar ook in de Verenigde Staten zelf lijkt in de politiek de gedachte post te vatten dat overnames die met veel vreemd vermogen worden gefinancierd, overwegend tot mislukken gedoemd zijn en eigenlijk alleen maar schade kunnen opleveren. Maar dat sommige bedrijven te scherp aan de wind zeilen, betekent nog niet dat we de rest, onder het mom van ‘eigen volk eerst’, mogen laten indutten.
Martine Hafkamp is algemeen directeur van Fintessa Vermogensbeheer. Fintessa is een zelfstandig, onafhankelijk en gespecialiseerd vermogensbeheerkantoor uit Baarn, en tweevoudig winnaar van de Gouden Stier.
Deze publicatie is samengesteld door Fintessa B.V. De in deze publicatie vermelde gegevens zijn ontleend aan door Fintessa B.V. betrouwbaar geachte bronnen en publiekelijk bekende informatie. Deze publicatie bevat beleggingsaanbevelingen, maar geen beleggingsadvies noch een aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument. Voor de juistheid en volledigheid van de genoemde feiten, gegevens, meningen, verwachtingen en uitkomsten daarvan kan Fintessa B.V. niet instaan.
Fintessa B.V. is een beleggingsonderneming en beschikt over een vergunning op grond van de Wet financieel toezicht. Fintessa B.V. staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten en De Nederlandsche Bank. Voor de uitgebreide Disclaimer verwijzen wij naar onze website www.fintessa.nl.
Meld u aan voor de Belegger.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!