Het nieuwe kabinet Rutte III is sinds kort echt aan het werk gegaan. Eric Wiebes is in het kabinet niet alleen minister van Economische Zaken, maar hij werd ook gebombardeerd tot klimaatminister. Eigenlijk is die nieuwe functie niet meer dan politiek 'geneuzel'. Dat klinkt oneerbiediger dan ik het bedoel. Laat ik het daarom uitleggen.
De realiteit is dat de voorstellen voor klimaatbeleid van Rutte III niet meer dan symboolpolitiek is. Sterker nog, dat geldt zelfs voor het inmiddels beroemde klimaatakkoord van Parijs, eind 2015.
Natuurlijk vindt iedereen het heel fijn dat duurzame energie aan zo’n enorme opmars bezig is. Dat is immers goed voor de aarde. Maar uiteindelijk zijn simpele rekensommetjes leidend. Als duurzame energie per kilowatt goedkoper is dan fossiele energie, kiezen consumenten voor duurzame energie. De meeste consumenten willen toch simpelweg energie geleverd krijgen tegen de laagst mogelijke prijs en dat is op steeds meer plekken in de wereld duurzame energie.
Duurzame energie wordt dus steeds goedkoper. En wint daarmee voortdurend terrein op fossiele energie. Die ontwikkeling bepaalt steeds meer de wereldwijde energiemix waarbij uiteindelijk de technologische innovaties de doorslag geven. Vooral bij zonne-energie gaan de ontwikkelingen snel.
Zonne- en windenergie
In de afgelopen vijf jaar werd het opwekken van zonne-energie door technologische verbeteringen circa 80% tot 90% goedkoper. En nog steeds wordt zonne-energie bijna maand na maand goedkoper door allerlei innovaties. Daarom zetten China, Marokko, Saudi-Arabië, de VS en vele andere landen grootschalig in op zonne-energie. En niet omdat ze goede sier naar de rest van de wereld willen maken.
Van 2005 tot en met vorig jaar is de totale stroomopwekkingscapaciteit van zonnepanelen in de wereld jaarlijks gemiddeld met ruim 46% gestegen! En volgens het Internationaal Energieagentschap IEA zullen zonnepanelen de komende jaren door technologische ontwikkelingen nog veel rendabeler worden.
Eenzelfde beeld zie je bij windenergie. Mondiaal gezien werd het opwekken van windenergie meer dan 50% goedkoper de afgelopen vijf jaar. En de groeipercentages voor windenergie zijn eveneens hoog. De mondiale windenergiecapaciteit groeit volgens de Global Wind Energy Council (GWEC) de komende vijf jaar met 65%. Vooral China zal de drijvende kracht zijn achter die groei.
Economische machten
Het zijn dus de ontwikkelingen bij duurzame energie die nu de dans leiden. De economische machten bepalen de richting van de energiemix op de wereld en niet de politieke compromissen in landen als Nederland of een bejubeld klimaatakkoord.
Natuurlijk oogt het leuk dat in ons land wat meer stimulerend beleid ten behoeve van duurzame energie wordt ingevoerd maar het is eigenlijk klinkklare symboolpolitiek. Dus met alle respect, die toevoeging ‘Klimaat’ bij het ministerie van Economische Zaken kun je ook net zo goed achterwege laten. De volledige mondiale transitie van fossiele naar duurzame energie zal er geen dag door bespoedigd worden want die transitie wordt bepaald door simpele rekensommetjes.
Deze column is geschreven door Robert Schuckink Kool, directeur van Trend Invest
Meld u aan voor de Belegger.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!