Warren Buffett's favoriete investeringsstrategie maakte hem een van de rijkste mensen ter wereld. Kan het zogenoemde waardebeleggen ook een soortgelijk effect hebben voor andere beleggers?
Die vraag tracht Jeremy Bowman van The Motley Fool te beantwoorden.
Wat waardebeleggen onderscheidt van andere populaire strategieën, is dat waardebeleggers geloven dat aandelen een inherente of intrinsieke waarde hebben. Waardebeleggers als Buffett proberen het rendement te maximaliseren door aandelen te selecteren die ondergewaardeerd worden door de markt.
Volgens deze strategie beoordelen beleggers de intrinsieke waarde van een aandeel en vergelijken deze vervolgens met de aandelenkoers. Als er een aanzienlijke veiligheidsmarge is tussen de waarde en de prijs, wat betekent dat de intrinsieke waarde groter is dan de marktwaarde met een vooraf bepaald bedrag, zal de waardebelegger dit aandeel kopen.
Strategieën voor waardebeleggen
De meest populaire waardebeleggingstechniek is de verdisconteerde kasstroomanalyse. Daarbij proberen beleggers de financiële toekomst van een bedrijf te bepalen en vervolgens de toekomstige kasstromen te verdisconteren op basis van een gekozen disconteringsvoet, bepaald door de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC), ofwel het gewogen gemiddelde tussen de kosten van het eigen vermogen en de kosten van schulden.
Er zijn vergelijkbare versies van deze analyse die tracht een intrinsieke waarde af te leiden van andere kasstromen, zoals het dividendkortingsmodel, dat zich richt op dividenduitkeringen in plaats van vrije kasstroom.
Zulke methoden proberen de netto contante waarde van een aandeel te vinden, ofwel wat het bedrijf waard is wanneer alle toekomstige kasstromen verdisconteerd worden tegen een gekozen koers.
Er zijn ook andere technieken voor het vinden van ondergewaardeerde aandelen, zoals de activa-methode. Daarbij wordt gekeken naar bedrijven met waardevolle activa zoals grond of intellectueel eigendom, die niet correct worden weergegeven op de balans of in de marktprijs. Vaak veranderen de marktomstandigheden waardoor die activa, zoals patenten, aanzienlijk in waarde stijgen.
Een korte geschiedenis van waardebeleggen
Benjamin Graham wordt algemeen beschouwd als de vader van waardebeleggen. Hij was professor in financiën aan de Columbia Business School en schreef in 1947 'The Intelligent Investor'. Graham vond het moeilijk voor de gemiddelde belegger om de markt te verslaan, dus bedacht hij het concept van intrinsieke waarde. Hij gaf toe dat de waarde uiteindelijk werd bepaald door het oordeel van de belegger.
Nadat beleggers waren vermorzeld door de beurscrash tijdens de Grote Depressie, ontwikkelde Graham een waardebeleggingsfilosofie die zich concentreerde op de overtuiging dat grote winstgevende bedrijven, die tegen lage prijzen werden verhandeld, de beste beleggingen zijn.
De professor was ook van mening dat beleggers aandacht moesten schenken aan de koers/boekverhouding, waarbij ze zich moeten concentreren op aandelen met een duidelijke tastbare waarde op hun balans, en aandelen met een koers/boekverhouding van meer dan 1,33 moeten vermijden.
Berkshire Hathaway
Warren Buffett, oprichter en CEO van Berkshire Hathaway, was een student van Benjamin Graham. Net als Graham zocht Buffett naar ondergewaardeerde aandelen van bedrijven die stabiele cashflows hebben en eenvoudige businessmodellen.
Van oudsher geeft hij de voorkeur aan bedrijven in de sector consumptiegoederen, verzekeraars en banken, en jaagt hij ook op waardeaandelen in sectoren zoals gezondheidszorg, industrie en energie.
Hij is voorstander van aandelen met 'economische slotgrachten' ofwel een reeks van duurzame concurrentievoordelen zoals een merknaam, netwerkeffecten of overstapkosten.
Een mooi voorbeeld is Coca-Cola. Dit is zo'n bekend merk dat de gemiddelde klant waarschijnlijk Coca-Cola zal kiezen in plaats van een merk waarvan hij nog nooit heeft gehoord.
Buffett is een groot voorstander van waardebeleggen. Zijn trackrecord is misschien wel het beste argument voor de strategie, aangezien zijn investeringsvehikel Berkshire Hathaway al meer dan 50 jaar een gemiddeld jaarlijks rendement van meer dan 20% behaalt. Andere bekende waardebeleggers zijn Peter Lynch en Seth Klarman.
Nadelen
Hoewel de strategieën van waardebeleggen duidelijk succesvol zijn geweest voor Buffett, kleven er ook nadelen aan. Waarschijnlijk het grootste nadeel is dat het een blinde vlek creëert voor snelgroeiende startups, die misschien nog niet winstgevend zijn, maar wel kunnen uitmonden in enorme kaskrakers.
De opmars na de financiële crisis werd grotendeels gedreven door groeiaandelen zoals de bekende "FANG"-groep, waaronder Amazon en Netflix. Buffett heeft ook toegegeven dat het niet investeren in Amazon en Alphabet, toen ze nog kleiner waren, een van zijn grootste fouten in de afgelopen jaren is geweest. Hij kocht de aandelen niet vanwege de hoge prijs en zijn desinteresse in technische aandelen.
Favoriete waardeaandelen
De gemakkelijkste manier om waardeaandelen te vinden is door te zoeken naar aandelen met een lage koers/winstverhouding. De K/W-verhouding is de meest directe manier om te bepalen of een aandeel goedkoop is, omdat het laat zien hoeveel wordt betaald voor elke dollar aan inkomsten.
Met behulp van deze maatstaf geeft Bowman een paar voorbeelden van waardeaandelen die wellicht de moeite waard zijn voor beleggers. Zo heeft General Motors op dit moment een K/W van slechts 5,7. De autofabrikant lijkt daarmee ondergewaardeerd. Berkshire Hathaway bezit aandelen van GM.
Een ander populair waardeaandeel dat Buffett onlangs heeft opgepikt is Apple. De iPhone-maker wordt verhandeld tegen een K/W van 17,5. Dat is nog altijd aanzienlijk minder dan de 24,6 van de S&P 500.
Ook aandelen van luchtvaartmaatschappijen zijn aantrekkelijk geworden voor waardebeleggers als Buffett, die er diverse in portefeuille heeft. Delta Air Lines is wellicht het aantrekkelijkst omdat het tegen een koers/winstverhouding van slechts 10,6 wordt verhandeld.
Wel of niet doen?
Of een belegger wel of niet voor waarde moet kiezen, hangt vooral af van uw beleggingsdoelen en tijdshorizon.
Voor een oudere belegger die op zoek is naar vermogensbehoud en rendementen met een laag risico, kan waardebeleggen een slimme keuze zijn. Mede dankzij het rente-op-rente effect zullen waardeaandelen op de lange termijn vruchten afwerpen, vooral omdat veel van deze fondsen dividend uitkeren.
Hoewel jongere beleggers waarschijnlijk vooral kiezen voor groeiaandelen, is de strategie van het selecteren van ondergewaardeerde aandelen voor elke belegger een beproefde manier om de markt te verslaan, vindt Bowman.
Lees meer: Dit zijn de 3 best presterende Buffett-aandelen
Meld u aan voor de Belegger.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!