Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

Onontkoombare westerse koerswijziging

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!

 

Auteur: Andy Langenkamp

Andy Langenkamp is senior politiek analist bij ECR Research en heeft zich gespecialiseerd in de repercussies van geopolitieke en politiek-economische ontwikkelingen op de financiële markten. Naast zijn columns voor IEX schrijft hij regelmatig voor andere nationale en internationale media, zoals Het Financieele Dagblad, Kn...

Meer over Andy Langenkamp

Recente artikelen van Andy Langenkamp

  1. jun '19 Een nieuw tijdperk 3
  2. mei '19 Op de drempel van een mondiale recessie? 7
  3. apr '19 Europese noodverbanden kunnen hooguit wat extra tijd kopen 15

Reacties

9 Posts
| Omlaag ↓
  1. forum rang 5 theo1 2 februari 2018 11:55
    Misschien ben ik wel heel blind, maar ik zie vooral heel veel gemopper maar geen enkele echte revolutie-dreiging. Dat was misschien in zekere zin aanwezig in de Fortuyn-periode en het begin van de Wilders-periode, maar nu zie ik het echt niet meer. Zelfs toen zag ik het niet echt gebeuren dat het volk daadwerkelijk dagenlang in de kou de barricaden op zou gaan. De Nederlander klaagt wel altijd, maar heeft ook veel te verliezen en hecht ook wel erg aan comfort en zekerheid. Revolutie is spannend, maar je weet ook nooit wat je gaat krijgen. Er breekt pas een revolutie uit als het volk wanhopig is, als het "alles is beter dan dit" is.

    Ik neem aan dat de schrijver niet een echte revolutie bedoelt (zoals de Franse) of zelfs maar een protest-revolutie als de Maidan. Ik neem aan dat hij het eerder heeft over een omslag in de publieke opinie. Maar zelfs dat zie ik niet. Er zijn geen stakingen voor hoger loon. De PvdA verliest, maar de SP profiteert niet. De PVV en FvD maken zich niet druk om hogere lonen of uitkeringen. Ze maken zich druk om immateriële zaken. Die zijn natuurlijk wel minder gemakkelijk af te kopen dan als het puur om poen zou gaan.

    De populistische partijen (laat ik het voor het gemak maar zo noemen) lijken me meer een uitlaatklep die mensen gebruiken om te laten zien dat ze niet van de politiek houden. Dat is er natuurlijk altijd geweest: de SP komt daar ook uit voort. Een andere uitlaatklep is niet stemmen.

    Voor machtspartijen is een lage opkomst natuurlijk handiger dan een hoge opkomst met protestpartijen, want de zetels van de protestpartijen zijn niet echt beschikbaar voor coalitievorming. Niet-stemmers zijn niet vertegenwoordigd dus die zorgen niet voor "verloren" zetels. Met als gevolg het huidige ongemak. Een echte protestpartij zit niet te wachten op regeren, want dan moeten ze net zo worden als de gevestigde partijen waar ze zich juist tegen afzetten: je moet rekening houden met je coalitiepartner(s) en met de realiteit en dat verwatert de boodschap. Het is comfortabeler om het debat vanaf de zijlijn te beïnvloeden. Wilders is daar een tijdlang heel effectief in geweest.

    Wat betreft links: dat zal wel weer een keer terugkomen, want de linkse achterban is natuurlijk niet verdwenen. Toen het CDA enorm verloor, kwam dat omdat de partij CDA het even had verknoeid, niet omdat er geen CDA'ers meer waren. Toen het CDA zich in de oppositie had hersteld, kwam de achterban langzaam maar zeker weer terug. Ik verwacht dat het CDA in de toekomst nog wel meer zetels terug zal winnen. Zelfde geldt voor de linkse partijen: een partij als de PvdA heeft zich vervreemd van zijn achterban, maar die achterban is niet verdwenen. Die zal ooit weer terugkomen. Of dat bij de PvdA is, of bij een andere linkse partij (GroenLinks of SP) is de vraag, maar links als geheel is niet zo ontzettend veel gekrompen.

    Dat speelt ook in de VS en het VK: de Democraten hebben zich onder Clinton vervreemd van de traditionele achterban (de arbeiders) en die zijn overgelopen naar Trump. Die arbeiders passen niet echt bij de Republikeinse partij, dus ofwel de Republikeinse partij gaat zich omvormen om bij de nieuwe achterban te passen (en verandert dus in de "oude" Democraten), ofwel de achterban keert ooit terug naar de Democraten als die zich weer geloofwaardig hebben gemaakt. Zelfde met Labour. Dat had zich onder Blair vervreemd van de basis. Corbyn en Sanders zijn een "terug naar de basis" beweging. Corbyn lijkt me daarbij kansrijker (als hij niet door de partij wordt afgeschoten) want die is echt geloofwaardig. Sanders spreekt meer aan bij studenten dan bij echte arbeiders. Met een aanhang van studenten win je geen verkiezingen.

    Ik ben het dus eens met de schrijver dat links wel weer terug zal komen, de linkse achterban is immers niet verdwenen, maar ik zie geen revolutie in de lucht hangen.
  2. [verwijderd] 2 februari 2018 15:03
    quote:

    theo1 schreef op 2 februari 2018 11:55:

    Ik ben het dus eens met de schrijver dat links wel weer terug zal komen, de linkse achterban is immers niet verdwenen, maar ik zie geen revolutie in de lucht hangen.
    Flink epistel voor een nuance verschil over het woord revolutie ;-)

    Je merkt nu wel dat de reuring op internationaal vlak sterker wordt in de eeuwige zoektocht naar de zondebok, het zou immers aan jezelf liggen zeker? Het wantrouwen / sceptische optiek tegen politiek groeit.

    Eerst had de EU het gedaan (kost bakken geld, levert niets op en we hebben geld door de crisis), toen die stofwolk iets optrok deden de buitenlanders "het" (grenzen dicht want we willen minder, minder, minder!), nu de rijken (afschaffen dividendbelasting).

    Who's next?
9 Posts
|Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links