Peter W. had bij Improvers een half miljoen verdiend, reed in een dikke auto
FRAUDULEUZE ENERGIEVERKOOP
Peter W. verdiende tonnen met de energieverkoop bij het bedrijf Improvers. Nu wordt het goudhaantje van de verkooptak van Essent aangewezen als het brein achter frauduleuze verkoop, ook aan mensen in de schuldhulpverlening.
Carla van der Wal 03-05-19, 09:01 Laatste update: 15:14
Als Peter W. komt aanrijden, doet hij dat in een Porsche. Als hij buiten de deur luncht, eet hij in een sky bar. Strakke pakken, drugs en feesten. Zo leeft de man naar wie zo veel jonge verkopers in het bedrijf Improvers opkeken. In vier jaar verdiende hij vele tonnen, daarna ging hij met zijn partner voor zichzelf aan de slag.
En W. kent - net als velen in de energieverkoop - die ene term: sauzen.
Zo klinkt het, als het verbruik van stroom een gas stiekem naar beneden wordt geschroefd, waardoor een klant denkt veel voordeliger uit te zijn, maar later moet bijbetalen. Zo wordt het genoemd, als een contract langer duurt dan een klant denkt. Of als de BTW wordt verzwegen bij zakelijke contracten.
Sauzen is, kortom, de manier om een aanbod veel aantrekkelijker te laten lijken dan het in werkelijkheid is. En sommigen, zo stelt een energieverkoper, zijn er grenzeloos in. Een andere bron: ,,Je moet alleen zorgen dat je een beetje binnen de lijntjes kleurt, binnen de toegestane annuleringspercentages blijft.’’
Lees ook
Snelle jongens van Improvers blijken strop voor Essent
PREMIUM
Snelle jongens van Improvers blijken strop voor Essent
Lees meer
Verkoopfraude: schuldenaars krijgen energiecontract aangesmeerd
Lees meer
Verder
Energieverkopers fraudeerden zo grof, dat ze bijna wel tegen de lamp moesten lopen. © Bream van Rijen / Nozzman
Maar wat er nu volgens sommigen onder leiding van onder meer Peter W. gebeurde, gaat verder. Oud-verkopers van Improvers, ogend als jongens nog, rond de 20 jaar oud, sluiten zich aan bij het bedrijf van W.’s partner in Almere. Daar verzamelen ze zich in een kantoorgebouw, om via telefonische verkoop voor zichzelf te krijgen wat W. al heeft: geld en uitstraling.
,,Ik keek echt tegen hem op’’, zegt één van vier verkopers, die met de krant in gesprek gaan. ,,Peter had bij Improvers een half miljoen verdiend, reed in een dikke auto.’’ Op de ‘championstrips’, beloningen voor meest verdienende verkopers, is hij een vaste deelnemer.
Toch wil het goudhaantje niet bij Improvers blijven. Zijn partner heeft dat bedrijf al verlaten, met haar heeft hij een nieuw bedrijf opgezet in Almera, waarbij hij zich wil aansluiten zodra zijn concurrentiebeding het toelaat. Zij zal het management en de bedrijfsstructuur opzetten, hij wordt verantwoordelijk voor werving en het vloerwerk. En ook de vier jonge verkopers van Improvers gaan mee. Zij krijgen naar eigen zeggen het idee dat ze het ‘samen zouden gaan doen’, met het paar bij wie ze vaak ook thuis over de vloer kwamen nu als hun bazen.
Ze dóen het ook samen, vertellen de jongens, alleen doelen ze dan op fraude. Als begin dit jaar particulieren afkomen op advertenties die het bedrijf op internet plaatst, vragen ze zich af hoe ze die kunnen ‘inschieten’: ze mogen alleen zakelijke contracten verkopen. ‘Zonde om te laten liggen’, krijgen ze te horen. En: ‘Hou het even stil.’ Zo kan het dat er willekeurige inschrijvingen van de Kamer van Koophandel worden gebruikt om particulieren aan een zakelijk contract te ‘helpen’. ,,Het ergste wat er kon gebeuren is een annulering, werd gezegd’’, aldus één van hen.
Cadeautjes
De mindset van het snelle geld zat er teveel in, pas later begreep ik wat er gebeurde
Eigenaresse , Bedrijf in energieverkoop
Zo gaat het ook als Peter zijn ‘cadeautjes’ geeft. Hij heeft een schuldhulpverleenster ontmoet, die het doorgeeft als haar cliënten toe zijn aan een nieuw contract. Hij speelt die informatie door aan de verkopers in het bedrijf van zijn partner. Dat gebeurt als W. weet dat het verkopen bij één even tegenzit, maar ook aan de jongens die hij nog kent van Improvers, stellen de verkopers.
Zo verkopen ze op malafide wijze, overigens zonder een arbeidsovereenkomst te hebben. ,,We hadden vertrouwen dat die nog zou komen.’’ Uiteindelijk geven de verkopers zelfs eigenhandig goedkeuring voor de contracten die ze afsluiten. Namens de klant klikken ze drie keer op ‘ja’, om een akkoord op een contract te geven. Ze onderstrepen: zowel Peter W. als zijn partner wisten wat er gaande was.
De eigenaresse van het bedrijf stelt juist een eerlijk bedrijf opgezet te hebben, dat als het ware is overgenomen door een groep ‘snelle jongens’, of althans, jongens die snel wílden zijn. ,,Het voelt achteraf als een blokkade, pas later hoorde ik de verhalen over wat er op de vloer gebeurde. Peter rekruteerde deze mensen, waar de mindset van het snelle geld te veel inzat, met de focus op status en snel geld.” Pijnlijk genoeg was door haar relatie de man die ze daar mee kon helpen ook in huis. ,,Dat geld mensen helemaal gek kan maken, heb ik in deze branche ook eerder al gezien. Doordat alles op mijn naam staat, ben ik nu verantwoordelijk voor het resultaat daarvan.’’
© Shutterstock
Ongeloof
Ze kan bijna niet geloven dat het zo ver is gekomen. Zeker sinds een serie artikelen de aandacht vol heeft gericht op ‘trucjes’ zoals zijn gebruikt in deze fraude. Eneco paste haar werkwijze aan, na vragen van deze krant. Improvers kwam zelfs stil te liggen. De branche ligt onder een vergrootglas. ,,Toch hebben ze dit gedaan.’’
Voor de eigenaresse volgde daardoor één van de moeilijkste momenten van haar leven: ze deed aangifte, niet alleen tegen de verkopers die ook zij als vrienden zag, maar zelfs tegen haar eigen partner. Dat de schuld volledig bij Peter W. wordt gelegd, vindt de eigenaresse niet te verkroppen. ,,Deze verkopers zijn totaal over de schreef gegaan. Ze gaan al lang mee en weten wat wel en niet kan. Punt is: iemand die veel verkoopt is niet perse een goede verkoper – een goede verkoper doet zijn werk naar eer en geweten, maar dat is niet de intentie geweest.’’