Nieuws uit de staalwereld
Autoproductie en -verkoop (Duitsland, Zuid-Korea, Italië, Verenigd Koninkrijk):
Het tekort aan chips blijft de automobielindustrie teisteren. De Duitse automakers produceerden in 2021 slechts 3,1 miljoen voertuigen, wat het laagste aantal is sinds 1975. De cijfers van december laten zien dat er ruim 256.000 auto’s werden afgeleverd, wat in vergelijking met 2020 een daling is van 11%. In de Bondsrepubliek werden het vorig jaar 2,6 miljoen wagens verkocht, een daling van 10% ten opzichte van 2020. Als gevolg van de beperkte beschikbaarheid van de halfgeleiders daalde de productie in Zuid-Korea in november 2021 naar bijna 303.000, zijnde een afname van ruim 6,5% t.o.v. november 2020. In december daalde het aantal geregistreerde personenwagens in Italië met 28% naar 86.679 stuks. In 2021 werden in Italië ruim 1,45 miljoen wagens verkocht. Dat betekent een stijging van 6% in vergelijking met 2020. Het Verenigd Koninkrijk registreerde in het afgelopen jaar ca. 1,65 miljoen automobielen, wat een evenaring is van 2020, maar t.o.v. 2019 een teruggang betekent van 28%.
Autobranche:
De Duitse auto-industrie is van plan in de komende 5 jaar maar liefst 220 miljard Euro te investeren in de ontwikkeling en productie van elektrische automobielen met als streven zo snel mogelijk klimaatneutraal vervoer mogelijk te maken. Het gigantische investeringsbedrag zal onder meer gebruikt worden voor de digitalisering, alsmede de ontwikkeling naar grotere accucapaciteiten.
Voor de productie van e-auto’s hebben verschillende producenten al overeenkomsten afgesloten met diverse staalfabrieken voor de levering van koolstofarme staalproducten.
Eurofer: ”A Green Deal on Steel”
De Europese Staalfederatie (Eurofer) publiceerde onlangs het navolgende (samengevatte) bericht:
De Europese staalindustrie krijgt de kans het initiatief te nemen bij de ontwikkeling van een gewijzigde productiemethode in een toekomst waarin staal koolstofarm, milieuverantwoord en circulair gemaakt wordt en de industrie tegelijkertijd in staat is internationaal te concurreren. Staal speelt een centrale rol in de economie van de EU en ondersteunt de ontwikkeling van belangrijke productiesectoren in de hele waardeketen. De overgang van Europees staal naar koolstofarm, "groen" staal vereist een fundamentele verandering in de manier waarop staal wordt gemaakt, omdat onze huidige processen al aan de technische en thermodynamische grenzen zitten. De doorbraaktechnologieën die nodig zijn, betekent dat er bij de staalproductie waterstof en hernieuwbare elektriciteit gebruikt moet worden. Het betekent ook dat de uitgestoten koolstof moet worden opgevangen c.q. opgeslagen of gebruikt kan worden om de milieubeïnvloeding door de productie optimaal te minimaliseren. De technische eisen hiervoor zijn enorm: de sector alleen al zal 400 terawattuur (miljard Kilowattuur – kWh) hernieuwbare elektriciteit nodig hebben, waarvan 250 terawattuur voor de productie van 5,5 miljoen ton waterstof. Dit is evenveel als de huidige jaarlijkse elektriciteitsbehoefte van Duitsland en deze hoeveelheid zal vanaf uiterlijk 2050 elk jaar nodig zijn. De kapitaal- en exploitatiekosten van deze verandering zijn extreem hoog en liggen in de orde van grootte van meerdere miljarden euro. Per ton geproduceerd staal zouden de kosten 35 tot 100 % hoger kunnen liggen. Daarom is de overgang naar een koolstofarme toekomst zo sterk afhankelijk van de juiste voorwaarden en heeft ze een 'Green Deal on Steel' nodig. Als de juiste voorwaarden, met name de juiste infrastructuur en een ondersteunend regelgevingskader, zijn vervuld, zal de Europese staalindustrie in staat zijn zich volledig in te zetten voor de klimaatdoelstellingen en de doelstellingen van duurzame groei van de EU. De sector zou nieuwe technologieën kunnen ontwikkelen, opschalen en uitrollen, die de CO2-uitstoot van de EU-staalproductie tegen 2030 met 30% en tegen 2050 met 80 tot 95% kunnen verminderen en daarmee tegelijkertijd bijdragen aan de vermindering van broeikasgassen in alle sectoren.
Turkije:
De Turkse export van warmgewalste rollen staal naar Europa (EU) bedroeg in de periode januari t/m november 2021 ca. 2,4 miljoen ton, wat 11,5% minder is dan dezelfde periode in 2020. De daling wordt veroorzaakt vanwege de geldende quota en anti-dumping restricties (Safeguards), die de Europese Commissie hanteert. De Turkse export naar Noord-Amerika daarentegen steeg enorm. Het land voerde in dezelfde periode ruim 340.000 ton uit naar de VS (bijna 300% meer t.o.v. 2020) en naar Canada ca. 135.000 ton (in 2020 was dat 0).
India:
Hoewel er wereldwijd grote zorgen zijn over een te grote globale productiecapaciteit van zowel ruw- als gewalst staal worden er toch weer nieuwe fabrieken gebouwd. De joint-venture van ArcelorMittal en Nippon Steel (AMNS) is van plan in India een geïntegreerde staalfabriek te bouwen met een capaciteit van ca. 24 miljoen ton staal. De overheid van de deelstaat Odisha heeft de investering voor deze staalfabriek èn een cementfabriek inmiddels goedgekeurd. De bouw van deze fabrieken zal over een periode van 6 tot 7 jaar gaan duren en zal een uitbreiding van de werkgelegenheid betekenen van ca. 16.000 personen. AMNS heeft ook een vergroting van haar productiefaciliteit in Hariza (deelstaat Gujarat) aangekondigd. Die fabriek moet in de toekomst ca. 15 miljoen ton per jaar produceren in plaats van nu ruim 8,5. De investeringsplannen passen in het beleid van de nationale regering om India minder afhankelijk van de import van staal te maken.