jip banaan! schreef:
Als schrijver van columns en beursopinies heb ik in het verleden regelmatig Pharming behandeld. Een klein, maar bij particuliere beleggers populair biotechaandeel met een koersverloop dat regelmatig uitschieters naar boven en naar onder heeft.
Ik volg Pharming al vanaf de jaren negentig toen het vooral bekend werd met 'Stier Herman'. Daarna is het bedrijf van een wisse dood gered door een grootschalige herfinancieringronde en een noodzakelijke strategische kentering.
Kort gezegd zijn alle pijlen momenteel gericht op het middel Rhucin, dat na een lang verwachte goedkeuring en daaropvolgende vercommercialisering eindelijk geld in het laatje moet brengen.
Hoewel ik in het verleden wel eens positief heb geoordeeld over bedrijf en aandeel, en de nieuwe strategie eerst het voordeel van de twijfel gaf, ben ik mijn vertrouwen in Pharming al enige jaren geleden kwijtgeraakt.
Ik heb daar over geschreven en beleggers voor het aandeel gewaarschuwd, naar nu blijkt meer dan terecht. Meer en meer zie ik parallellen met een ander dubieus bedrijf op Euronext Amsterdam waar ik al jaren voor waarschuw, de bedenker van de nog nimmer in productie genomen autotransmissie Antonov.
Bij dit soort bedrijven is er maar één rol voor aandeelhouders weggelegd, en dat is die van melkkoetje voor de bestuurders en institutionele beleggers die baat hebben bij het in stand houden van de illusie.
Kern van die illusie is dat de bedrijfsomzet vrijwel nihil is, de kansen op substantiële omzet idem dito, waarbij echter de schijn wordt gewekt dat dit in de nabije toekomst zal veranderen. Dat laatste wordt dan gevoed door regelmatige verschijning van persberichten waarin 'hoopvolle' ontwikkelingen worden gemeld.
Antonov is zo’n 'bedrijf' en voor Pharming geldt intussen hetzelfde. Ja, Rhucin bestaat echt en jaren geleden leek het wellicht kansrijk. Maar de langverwachte goedkeuring van het middel laat nog steeds op zich wachten en lijkt een gevecht tegen windmolens nadat het middel eerder is afgekeurd door de Europese medicijntoezichthouder EMEA.
Biotechbedrijven met een soortgelijk product als Rhucin hebben die goedkeuring daarentegen al lang bemachtigd en hebben daarmee een onoverbrugbare voorsprong opgebouwd in het vervolgtraject richting commerciële exploitatie.
Met andere woorden, al zou Pharming binnenkort alsnog die goedkeuring bemachtigen, dan is de kans op commercieel succes gering en zullen de daarvoor benodigde kosten de eerste jaren niet opwegen tegen de geringe baten. Er moet in dat geval nog veel meer geld bij, op te hoesten door de naïeve aandeelhouders.
Een gezond bedrijf met kansen op omzet en winst kan elders in de kapitaalbehoefte voorzien. Zo niet een gedrocht als Pharming, dat van alle banken nul op rekest kreeg en daarop bij institutionele beleggers aanklopte.
Die wilden best nieuw uit te geven aandeeltjes Pharming kopen, maar dan enkel met een gigantische, nooit eerder vertoonde korting op de recente aandelenkoers. Voor Pharming werd het dus slikken (spotgoedkope aandelen uitgeven en daarmee het belang van bestaande aandeelhouders vernachelen) of stikken (stekker eruit en surseance aanvragen).
Dat laatste zou vooral jammer zijn voor de nobele bestuurders van dit melkkoetje die niet zozeer geloven in het product Rhucin maar meer in het product 'vrijelijk op de markt te dumpen aandelen'.
Het onverteerbare aan deze situatie is dat de plaatsing van 120 miljoen nieuwe aandelen ook nog eens zeer dubieus in werking is gezet. Ten eerste werd enkele weken geleden maar weer eens de media opgezocht (o.a. krantenartikel Financiële Telegraaf) waarin opnieuw hoog werd opgegeven over de kansen van Rhucin.
Ongetwijfeld bedoeld om kopers in het aandeel te lokken en zo de koers nog even hoger weg te zetten. De dagen erna nam inderdaad de belangstelling voor het aandeel toe en van koersen rond 0,28 euro steeg het aandeel in luttele dagen tijd tot een top van bijna 0,45 euro op bovengemiddelde volumes.
Zonder concrete aanleiding, behalve wellicht het bedoelde krantenartikel en de persberichten waarin wordt gerept over de goedkeuring en een al bestaande distributieovereenkomst.
Donderdag 27 mei sloot het aandeel Pharming op 0,402 euro, 35 procent hoger dan begin van die week. De volgende ochtend werd de gigantisch verwaterende emissie tegen 0,12 euro bekendgemaakt en ook diezelfde dag nog afgerond. De stukken werden onderhands geplaatst bij kleinere institutionele aandeelhouders en enkele geselecteerde particuliere aandeelhouders, zonder enige vorm van een openbare mogelijkheid aan de emissie deel te nemen.
Een korting van 70 procent op de beurskoers van de voorgaande dag…
Vrijdag 28 mei werden uiteindelijk ruim 87 miljoen van de op dat moment uitstaande 159 miljoen aandelen verhandeld waarbij de koers vanaf 0,402 euro de voorgaande dag instortte tot 0,20 euro bij het slot.
Na de pump volgde dus vrijdag de dump, waarbij ik me niet aan de indruk kan ontrekken dat veel partijen die mee mochten doen aan de emissie hun stukken al dan niet short hebben verkocht in de wetenschap ze op 0,12 euro terug te krijgen.
Of het nu officieel mag of niet, dit soort dingen gebeuren, anders zijn de handelsvolumes onverklaarbaar.
Het trieste aan deze zaak is vooral de volledige verkwanseling van het belang van bestaande aandeelhouders aan wie niets is gevraagd noch is aangeboden om aan de spotgoedkope emissie mee te doen. Veelal particulieren die al jaren door dit 'bedrijf' lekker worden gemaakt met praatjes over Rhucin en beleggers die gevoelig zijn voor positieve aandacht in de pers zoals bedoeld krantenartikel.
Beleggers die de helft van hun waarde verdampt hebben zien worden, en nog meer als wordt afgezet tegen de koersen van boven de 0,50 euro die maanden geleden nog bereikt werden. Bij zowel het 'bedrijf' Pharming zelf, alsmede de ontwikkeling van de aandelenkoers en de totstandkoming en uitvoering van deze emissie kunnen grote vraagtekens worden gesteld.
Naar mijn mening riekt dit naar een soort van pump & dump, maar dan wellicht in een vooralsnog legaal jasje. Tenminste voorzover een instantie als AFM hier onvoldoende aanleiding tot onderzoek of actie ziet. Ook de mening van de VEB was opvallend mild zodat het erop lijkt dat bedrijven als Antonov en Pharming in dit land weg kunnen komen met dit soort dubieuze praktijken.
Ik als columnist kan enkel signaleren en er in bijdragen als deze over schrijven, zodat ik wellicht de ogen van sommigen kan openen.