De laatste twee keren (voor mij de eerste twee keren) dat ik een dagdraadopening schreef was dat vlak voor de beursopening, omdat ik nog geen andere dagdraad zag. De eerste keer waren er in totaal drie DD's, de tweede keer waren er twee (sorry, stokertje!)
Dus zal ik er vanavond maar vast een schrijven, ruim op tijd dus. Egypte is als een nachtkaars uitgegaan, dus ik hoef ook niet meer voor de TV te zitten. Misschien zijn ze nu wel aan het matten op het plein.
Snijboon schreef een uurtje geleden in het Arcelor Mittal forum:
"Nu kan je roepen, ja we gaan gewoon over de 400 met de AEX, maar volgens mij is dat een 'te mooi om waar te zijn' scenario zoals golfgep dat noemt.
Ik vind het moeilijk om nu nog in aandelen te stappen, hoe hoger iets stijgt, hoe dieper het daalt. De beurs voelt gewoon onnatuurlijk aan nu."
Dit lijkt me een typisch geval van hoogtevrees. Hoogtevrees is een raar iets. De één krijgt het al als hij op een stoel staat, de ander pas als hij op het dak van een wolkenkrabber zit. Sommigen hebben er totaal geen last van. Ik wel.
Niet op een stoel, en ook niet zo erg op een gebouw met 100 verdiepingen. Ik krijg wel klamme handen als ik op een ladder van 12 m sta, en dan moet ik ook niet naar beneden kijken, want dan heb ik het niet meer en breekt me het koude zweet uit.
Ik heb jarenlang aan parachutespringen gedaan en ik was nooit en never bang om uit dat vliegtuig te springen. Zolang je vrij valt heb je eerder het gevoel dat je zweeft. Maar de laatste 15-20 m, als de grond je met een rotgang tegemoet komt, deed ik altijd mijn ogen dicht. Wachten op de klap, foetushouding en afrollen. Niet echt leuk.
Hoogte is dus heel betrekkelijk. Je brein probeert de hoogte in te schatten. Dat werkt niet als je 500 m of zelfs 3 km boven de grond bent, omdat het niet in je genen zit. Wij stammen tenslotte niet van de vogels af.
Daar waar de hersenen de afstand tot de grond kunnen bevatten begint bij de meeste mensen de angst. Ervaring speelt daarbij ook een rol. Als je boven aan een trap van 4 tot 5 m staat zoals in een oud Amsterdams grachtenhuis valt het mee, want je weet dat je de trap zonder gevaar af kunt lopen. Boven in een hoge boom is het wel anders. Zelfs katten moeten er dan met een brandweerladder uitgehaald worden.
Terug naar de beurs. Toen de AEX in 2001 op 700 stond kochten legio beleggers nog volop aandelen.
Datzelfde deden ze toen de AEX in 2007 en in 2008 boven de 500 stond, anders waren deze standen namelijk nooit bereikt.
Nu hebben we intussen de 200 gezien in maart 2009, en nu lijkt 370 ineens een heel gevaarlijke hoogte. Ik kan mij herinneren dat er mensen waren die 300 al bloedlink vonden vorig jaar.
Een enkeling zit zelfs nu nog steeds op de 150 te wachten.
Moet je eens nagaan hoeveel kansen op winst er sinds die tijd geweest zijn. Het moet toch wel vreselijk steken als je die allemaal voorbij hebt laten gaan.
Wat Hermione en ik, en nog enkele anderen doen is een tussenweg: steeds maar een klein stukje meeliften, winst pakken en dan opnieuw beginnen bij de volgende dip. Hit & Run. Daarmee kun je hooguit de laatste inzet kwijtraken, want de rest heb je intussen veiliggesteld.
Ik weet het wel, hoe hoger je komt hoe groter de inzet is, als je aandelen koopt. Maar je kunt ook calls kopen en puts schrijven. Of net als MMM steeds maar kleine ritjes met de ES maken, up & down.
Speculeren op een grote daling in een stijgende markt is vreselijk link, dat hebben hier velen de laatste maanden gezien en aan den lijve ondervonden. Daarvoor moet je namelijk perfect kunnen timen. Met al die tegenstrijdige informatie lukt dat niet zo best. En als het hele forum ook nog vol met doemverhalen staat, en je bent daar gevoelig voor, lukt dat nog veel minder.
Dan krijg je vanzelf het gevoel dat je aan de rand van de afgrond staat.
Je brein gaat dan namelijk onbewust filteren, en op den duur lees je alleen nog maar wat je wilt lezen. Ben je een pessimist dan denk je bij elke kleine dip dat het in elkaar gaat zakken (dit is het begin van de grote correctie!) en ben je een optimist dan denk je dat het maar gewoon een beetje daalt en daarna weer stijgt, zoals gebruikelijk aan de beurs, ook in een stijgende trend.
Vandaag (inmiddels gisteren dus) ben ik er ook ingestonken en heb rond 9.00 uur mijn kooporders te laag gezet, omdat ik liefst niet teveel betaal en dacht dat de dip nog een beetje dieper zou worden. Vanmiddag had ik daar spijt van natuurlijk, want ik had beter kunnen weten. Ik ben dus als optimistische stier in de berenval getrapt, maar dat overkomt mij gelukkig maar zelden. Een dag winst gemist, so what.
De daytraders hier hebben het in wezen veel moeilijker. Die moeten niet alleen de richting kunnen zien aankomen, maar ook nog het juiste moment kiezen om in en uit te stappen.
Als die dan ook nog op het verkeerde been gezet worden kan het duur worden.
Ik heb de indruk dat sommigen hier denken: het is nu zo lang omhoog gegaan, het moet een keer fors naar beneden klappen. Dat zal ook wel, op een kwaaie (of goeie) dag.
De vraag is alleen maar wanneer. Dat kan nog even duren volgens mij. Ik gok eerder op zijwaarts dan op down, of er moet echt iets heel vreselijks gebeuren. Anders gewoon verder omhoog. "Ze" willen nog niet naar beneden. De halve wereld, politiek, banken, fondsen enz. hebben er alle belang bij dat de beurzen niet afstorten. Een beetje vertrouwen mag toch wel, ook al zijn het voor driekwart schurken.
Laat je niet de kop niet gek maken vandaag!
Voor zover ik weet zijn er geen makro's van belang. Succes.
|\ ...../|
( * o *)
-=(~) =-- Hermione, en Kees: dit is geen verhaal van Bos Taurus!