Maria Geertruida schreef op 23 januari 2022 23:22:
[...]
Je kunt als geoloog naar tier-1 wells kijken, maar ook als financier. En de laatste kijkt vooral heel simpel naar wat is de return of investment. Duidelijk is, dat er in toenemende mate financiële risico's verbonden zijn aan de winning van schalie-olie. Afgezien van de Permian is het nogal behelpen met de break even prijs en dat wordt er niet beter op gezien de door jou genoemde/geschetste ontwikkelingen.
De vraag is eigenlijk heel simpel: zou jij als financier klaar staan met een zak geld voor de productie van een barrel olie tegen de all in kostprijs - dus niet de marginale kosten - van 60 tot 70 dollar per vat, wanneer Exxon een zelfde vat olie (van betere kwaliteit overigens) voor rond de 35 dollar off shore Guyana oppompt?
Wanneer men gebruik maakt van ducs ligt die prijs natuurlijk lager, omdat de exploratiekosten dan al gemaakt zijn, die investering ben je dan al kwijt. En bij de wells reeds in productie gaat het alleen om de marginale productiekosten en zolang die lager zijn dan de marginale opbrengsten, zal men deze wells volledig leegpompen. De strategie van Shell is t.a.v. zijn bestaande olievelden (tevens proven reserves) niet anders.
Investeringen in schalie-olie zullen dus - zeker verhoudingsgewijs - gaan terug lopen, terwijl off shore: Zuid-Amerika, maar ook voor de kust van West-Afrika aan kracht zal winnen. En dit komt mede door de kwaliteit van de olie.
Toeleveranciers voor/aan de schalie-olie bedrijven? Ik zou er mijn geld niet op inzetten.
Verkoop van de Permian door Shell lijkt achteraf een steeds betere zet te zijn geweest.
T.a.v. de proven reserves van de VS zou je in overweging moeten nemen dat Amerikaanse oliebedrijven private ondernemingen zijn en dat zij zich weinig bekommeren over proven reserves van de VS. Zij pompen waar ze het meeste geld kunnen verdienen en dat is dus niet in de schalie-olievelden; geldt mutatis mutandis ook voor de teerzanden in Canada.
Alles overziende mag je redelijkerwijze veronderstellen, dat de VS in de (nabije) toekomst in toenemende mate afhankelijk wordt van het buitenland voor zijn olieconsumptie en dat zal ook geopolitieke consequenties hebben (zoals altijd). En uiteraard breken er dan (in de upstream) mooie tijden aan voor producenten buiten de VS, mits zij hun productie wel op peil kunnen houden. En voor Shell is dat dus niet gezegd, want die wil, c.q. heeft aangekondigd, de productie van olie te halveren in 2030 t.o.v. 2019.
Maar de eerstkomende maanden/jaren zal het nog crescendo gaan met de upstream olie van Shell en met gas - heeft hier eigenlijk niets/weinig mee te maken - nog beter.