Er zijn nu zoveel data beschikbaar, Nederland zelf, Griekenland etc., dat men de modellen toch moet kunnen verfijnen. Blijkbaar gebeurt dat niet. Met alle gegevens voorhanden moet er toch meer zekerheid kunnen komen in de mulipliers van de diverse landen. Waarom gebeurt dat niet? Wellicht een erkenning dat het IMF al decennia fout zit met hun 'hulpprogramma's?'
De euro is ook zo'n cognitieve dissonantie. De term komt uit de marketing en wil niets anders zeggen, dat een verkeerde aankoop met hand en tand verdedigd wordt dat het toch een goede aankoop was. Daar kan men heel ver in gaan. Politici hebben heel, heel veel moeite om toe te geven dat de introductie met teveel en te snel gebeurd is. Het rare hiervan is, dat foutieve beslissingen van een voorganger, die daar niet meer verantwoordelijk voor is, recht gezet wordt door de opvolgende minister en we gaan over tot de orde van de dag. M.b.t. de euro gebeurt dat niet. Voorgaande beslissers worden beschermd door hun opvolgers, terwijl het terugdraaien van de fouten van voorgangers toch zo eenvoudig is: 'niet mijn schuld, maar ik ga er wat aan doen'. Partijdiscipline zal daar wellicht veel mee te maken hebben? Anders is dit niet te verklaren. Wellicht speelt mee dat een meisje met een havo-diploma en zuster in een ziekenhuis is geweest staatssecretaris of minister kan worden, omdat zij zo goed in de partij past, onafhankeijk van verdere kwaliteiten.
Zou graag eens een psycholoog de cognitieve dissonantie van politici m.b.t. euro onderzocht willen hebbn.