van quotenet vandaag:
Curator schulden SNS: nationalisatie onwettig, rechtszaken volgen
Stichting AOS. U heeft er wellicht nog niet van gehoord, maar onthoud die naam, want u gaat er waarschijnlijk nog wel veel van horen. De stichting is een onbekend sterfhuis voor schulden van SNS Reaal, dat vlak voor de nationalisatie is opgericht. Na de nationalisatie is die geploft, de schuldeisers achterlatend met nul komma nada. Een volstrekt onwettige manier van werken, aldus de curator van deze stichting, die procedures bij de rechtbank, het Europese Hof in Straatsburg en bij de Ondernemingskamer overweegt.
De Stichting Afwikkeling Onderhandse Schulden SNS Reaal (stichting AOS) is een paar uur voor de nationalisatie van SNS op 1 februari 2013 opgericht. Hier werden onderhandse (direct van een geldschieter afgenomen) leningen die SNS was aangegaan geparkeerd. Stichting AOS kreeg verder geen geld mee, het vooropgezette doel was dat de stichting snel failliet zou worden verklaard, waardoor de geldschieters naar hun centen konden fluiten.
Vervolgens is de bestuurder van de stichting, het genationaliseerde SNS Reaal zelf, maandenlang vergeten het faillissement aan te vragen. Afgelopen november vroeg daarom een schuldeiser die maar aan. Namens SNS of de staat toog niemand naar de rechtbank bij die aanvraag. Schuldeisers claimen in totaal zo'n €70 miljoen van de stichting.
Het is voor het eerst dat een onteigening op deze manier is gegaan, het is gebaseerd op nieuwe wetgeving die is ingevoerd na de nationalisering van ABN Amro. Althans, de minister van Financiën vindt dat het via de regels verloopt, de curator van de stichting spreekt van een volstrekt onwettige manier van handelen. ‘Naar het oordeel van de curator geldt ten aanzien van [de onteigening van de onderhandse schulden] dat de wet en de parlementaire geschiedenis geen andere conclusie toelaten dan dat hiervoor géén grond bestond’, zo schrijft de curator in zijn net bij de rechtbank gedeponeerde eerste faillissementsverslag, dat in handen is van Quote.
Aangezien de Raad van State de gang van zaken al heeft goedgekeurd, kan de curator hier niet meer over klagen bij de rechtbank. ‘Dat kan mogelijk wel in een procedure bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. De curator doet daar nog nader onderzoek naar’, schrijft de curator (inderdaad in derde persoon). Daarnaast loopt nog een procedure over de hoogte van de schadeloosstelling van gedupeerden van de nationalisatie. De curator kijkt of hij zich in die procedure kan mengen namens de schuldeisers van Stichting AOS.
Ook het gegeven dat Stichting AOS geen rooie rotcent mee heeft gekregen voor afwikkeling van de boedel, stoort de curator ook behoorlijk. ‘Ten aanzien van [dat het onrechtmatig is om niet eens een behoorlijk budget mee te geven], geldt dat de Staat is verzocht om een adequaat budget ter afdekking van de boedelkosten ter beschikking te stellen. Vooralsnog heeft de Staat dat geweigerd.’ De curator heeft Den Haag daarom een deadline gesteld alsnog over de brug te komen, anders ‘overweegt de curator de Staat in rechte te betrekken teneinde de betaling van een voorschot op de boedelkosten af te dwingen.’
De curator kijkt hierbij vermoedelijk ook naar zijn eigen portemonnee. Curatoren worden doorgaans betaald uit de boedel, maar dat kan nu dus niet, hij draait zelf op voor de kosten. Terwijl hij er toch al 112 uur en 15 minuten in heeft zitten, en gezien de komende procedures zal hij er nog heel wat meer tijd in moeten steken.
Het ministerie van Financiën beraadt zich nog op een reactie.