@*Plata o Plomo*
Natuurlijk vinden er een- tot tweemaal per jaar gesprekken plaats tussen Galapagos en grootaandeelhouders. Een Nederlandse aandeelhouder steekt van die gesprekken vaak net iets meer op dan bijvoorbeeld een Amerikaanse institutionele belegger. Van Herk en zijn rechterhand kennen Galapagos dus door en door, neem ik aan.
Dat Van de Stolpe zich in het begin van het jaar weinig positief uitliet over AbbVie, wees duidelijk op spanningen in de ‘boardroom’, niet zozeer op de feitelijke samenwerking tussen researchers van beide ondernemingen. Tegelijkertijd wist de CEO ook dat het ontwikkeltraject niet gemakkelijk zou worden, ondanks gunstige aanwijzigingen uit de pre-klinische testen. Anders gezegd, misschien moet je drie of vier moleculaire varianten per potentiator of (C1/C2) corrector in klinisch onderzoek uitproberen, voordat je succes hebt. De meeste beleggers zijn hier onvoldoende van doordrongen. Vandaar ook mijn pleidooi om niet bij de eerste, beste tegenwind het programma te staken. Met zo’n mentaliteit kom je niet ver in biotechland.
Ik kan mij niet voorstellen dat Van de Stolpe van Herk min of meer ingepalmd zou hebben om zijn aandelenbelang te vergroten en boven de voor iedereen zichtbare grens van 10% te tillen. Wat zou zijn tegenprestatie zijn: voorkennis delen? Een buitengewoon riskant traject dat hem als bestuurder op een onverwacht moment de kop kan kosten. Het zou ook betekenen dat Van de Stolpe de ene aandeelhouder boven de andere stelt, iets wat mededingingsrechtelijk niet in de haak is.
Van Herk heeft zijn eigen afwegingen gemaakt. En Van de Stolpe schat ik qua integriteit hoog in. Dus nee, het is geen strategische zet van Van de Stolpe. Het is bereidheid van Van Herk om groot geld in te zetten in combinatie met gezond verstand. Want de kans dat filgotinib faalt, is te verwaarlozen. Er komt of een overname of een onstuitbare groei. ‘Lood om oud ijzer’, zo gezegd!