Leefloon schreef op 10 april 2022 12:17:
[...]
Rusland (of elk tussenliggend land) is dan een aanvaard risico; geen falen. Een risico dat je neemt, omdat je niet alles nationaal en nationalistisch op kunt en/of wilt vangen. Afhankelijkheid van Chinese industrie is net zo'n voorbeeld, dat losstaat van een discussie over wel of geen kernenergie. Onze industriepolitiek faalt niet wegens Chinese mondkapjes, maar dat is weer een aanvaard risico. Meestal goedkopere mondkapjes voor een goedkopere zorg, maar soms dure mondkapjes-vormige meuk van Van L. als gematerialiseerd risico. En bij nationale noodproductie moet je je dan weer afvragen waar al je grondstoffen vandaan komen, zonder enig landenrisico. Men mag vinden dat Duitsland faalde, maar dat staat los van een risico op het verplicht moeten kopen van Russisch gas. Dan moet je nooit meer iet exporteren en importeren, want anders kan een extreem nationalistische achteraf-profeet altijd faling claimen. Bij mondkapjes bijvoorbeeld omdat die wellicht, zeer ongewenst, onder dwang door Oeigoeren worden gemaakt. Moet al die productie naar eigen land, inclusief de energie die het kost om alles weer zelf te gaan fabriceren, en inclusief de productuier van alle grondstoffen. En grondstoffen van grondstoffen. Dus is import vaak toch de betere keuze, met aanvaarde risico's. Landenrisico, prijsrisico, leverbaarheidsrisico. Met faling heeft dat weinig te maken, want anders faalt bijna alles. Zonder import valt de hele zorg vrij snel om. Dát is pas falend beleid.