De bakker verkoopt nu donuts in plaats van suikerbrood, de snackbar is een KFC (sorry Kip!) geworden en de huidige jeugd viert Halloween en kent geen sint maarten liedjes meer. Het dorp is langzaam aan het veramerikaniseren, tot veler vreugde en een enkele weemoedige oudere. Wat dat betreft gepast dat het dorp ook het gebruik over genomen heeft om alle openbare functies te kiezen.
De burgemeester had zich hierover wel zorgen over gemaakt, ondanks bemoedigende woorden van zijn wederhelft. Vorige maand waren er jonge kiezers die hun onvrede luid kenbaar maakten, kennelijk is alles te traag voor wie veel direct verwacht. Maar nadat de - toch echt spectaculaire - resultaten van afgelopen jaar gememoreerd waren en de nodige verkiezingsbeloften voor een nieuw jaar waren gedaan, was de herverkiezing een formaliteit. Al kan het ook aan het mooie nazomerweer tijdens het stemmen hebben gelegen, het geheugen is nu eenmaal kort.
En verder diverse benoemingen, met een opvallend grote wetenschappelijke raad bestaande uit alle stamgasten van Bistro light, als spreekbuis voor de kleine man werd Bob tot voorman van de vakbond gekozen, Henk werd tot eigen verbazing opnieuw tot wijkagent herkozen – misschien wilde niemand anders – en Ruud tot coördinator expats.
En Perry werd spontaan tot ereburger gekozen, als dank voor al het inhoudelijk positivisme van afgelopen jaren en als hart onder de riem namens het hele dorp.
Een ieder weer veel geluk, geduld en wijsheid toegewenst!