Indexbelegger geen activist, wel geïnteresseerd

In een artikel in het FD wordt indexbeleggers verweten zich niet actief met het bedrijf waarin ze beleggen te bemoeien. Inmiddels zou zo’n 20% van de AEX-aandelen in handen zijn van indexvolgers waardoor bedrijven minder druk zouden voelen van aandeelhouders. 

Transparantie en corporate governance zouden onder druk zijn komen te staan omdat de bedrijven minder door aandeelhouders op de huid worden gezeten. Indexbeleggers zijn immers primair geïnteresseerd in het rendement dat zij maken, en hebben geen specifieke interesse in de individuele aandelen. Sterker nog, juist door minder interesse te tonen in individuele aandelen en een brede spreiding na te streven, verkleinen zij hun beleggingsrisico en verhogen zij hun uiteindelijke rendement. Over de kosten hebben we het dan nog niet eens.  

Denkfout

Maar, en dat is een goed punt, veel bedrijven houden juist graag contact met hun aandeelhouders/eigenaren en willen graag uitleggen hoe en waarom ze te werk gaan met het door hun eigenaren ter beschikking gestelde risicokapitaal. Ik denk echter dat hier een denkfout wordt gemaakt. 

Dat beleggers een brede spreiding nastreven wil niet per definitie zeggen dat zij niet geïnteresseerd zijn in individuele bedrijven. Veel mensen beleggen via hun pensioenfonds maar realiseren zich vaak niet dat zij daarmee indirect een belang hebben in Shell, Unilever of een ander aandeel. Zij hebben in feite helemaal geen binding met de bedrijven waarin ze beleggen. Indexbeleggers hebben daarentegen heel bewust gekozen voor een belegging in aandelen. Het lijkt mij daarom heel aannemelijk dat zij geïnteresseerd zijn in de bedrijven die de gekozen index bevolken. 

Veiliger

Sterker nog, uit gesprekken die ik heb met mensen die onze ETF’s kopen merk ik dat die interesse er inderdaad is. Maar een belegging via ETF’s zien zij nu eenmaal, en terecht, op de eerste plaats als veiliger en dus rendabeler. Dat wil niet zeggen dat investeerders in ETF’s niet geïnteresseerd zijn in de bedrijven van een index, integendeel. 

Daar komt nog bij dat de aanbieders van ETF’s en indexsamenstellers ook al een stevige vinger aan de pols houden. Zo maken wij gebruik van een screening op UN Global Compact en daar is de Corporate Governance gewoon een onderdeel van. 

Voor index-samenstellers en ETF-aanbieders ligt er inderdaad een mooie taak te wachten om de individuele bedrijven uit die index aan bepaalde voorwaarden te laten voldoen. Dat zij minder geïnteresseerd zouden zijn in de individuele aandelen is niet per definitie waar. En al was dat zo, dan ontslaat dat de bedrijven niet van hun plicht aan corporate governance-voorwaarden te voldoen. Echte transparantie en ethiek komt namelijk vanuit jezelf.