Kun je je huis laten verven in de toekomst met een subsidie. De transitie opent steeds meer poorten...
Een likje zonne-energie op de muur
Dankzij een handig stofje in verf zouden hele gebouwen zonnepanelen kunnen worden. Dit porovskiet kan mogelijk een grote rol spelen om vastgoed in de toekomst energieneutraal te maken.
Perovskiet is een mineraal dat zijn naam heeft te danken aan de Russische mineraloog Lev Perovski, die de stof in 1839 ontdekte. Nu, bijna tweehonderd jaar later, doen onderzoekers in laboratoria wereldwijd onderzoek naar de eigenschappen en toepassingsmogelijkheden van het mineraal.
Perovskiet komt veel in de natuur voor en is eenvoudig bruikbaar te maken voor zonnepanelen. Nadeel is wel dat er lood aan te pas moet komen.
Perovskiet komt veel in de natuur voor en is eenvoudig bruikbaar te maken voor zonnepanelen. Nadeel is wel dat er lood aan te pas moet komen. Foto: iStock
Perovskiet geleidt goed, is volop aanwezig in de natuur en dus goedkoop te produceren. Dat maakt het interessant voor massaproductie. In 2009 werd het voor het eerst gebruikt in zonnepanelen. Het laat zich vrij eenvoudig aanbrengen op panelen; ongeveer vergelijkbaar met het drukken van inkt op papier. Het kost ook weinig energie om perovskiet-panelen te fabriceren.
Volgens onderzoeksorganisatie TNO is de energieopbrengst van perovskiet hoog; het benadert de efficiëntie van silicium, dat traditioneel wordt gebruikt in zonnepanelen. Voordeel is ook dat het zich makkelijk laat mengen in verf, waardoor het veel makkelijker wordt om zonnepanelen te integreren in de gevels van gebouwen, ruiten en op daken, ook die van auto’s bijvoorbeeld. De efficiëntie wordt nog hoger als je er vervolgens een transparant en geleidend laagje eroverheen smeert, aldus wetenschapsblad Science Advances.
Het grootste probleem is vooralsnog dat het niet zo lang meegaat als silicium (en het kan niet tegen water). Een ander nadeel is dat lood nodig is om het materiaal te laten werken. Niet veel — een halve gram per vierkante meter, maar genoeg om voorzichtig me te zijn. Bij beschadigingen kan het lood immers in het milieu terechtkomen. TNO onderzoekt hoe de potentieel schadelijk invloed kan worden beperkt.
Bouwen tegen de klippen
Een CO2-neutrale wereld in 2050 is alleen mogelijk als de voetafdruk van gebouwen wordt beperkt, stelt het Internationaal Energie-agentschap.
Tegelijk wordt erop los gebouwd in de wereld, vooral in ontwikkelingslanden, maar net zo goed in Nederland. Inclusief airco’s en verwarmingen belast deze bouwlust klimaat en milieu. Zo’n 150 ondertekenaars van de Net Zero Carbon Buildings Commitment van de World Green Building Council (bedrijven, steden, regio’s wereldwijd) streven ernaar om in 2030 nul CO2 bij te dragen met hun bouwactiviteiten.