De beheerders van W.P. Stewart Holdings zoeken op consistente en rigoureuze wijze naar bedrijven die voldoen aan hun kwaliteitseisen. Het rendement blijft in sommige periodes achter, maar op lange termijn biedt het fonds met zijn visie toegevoegde waarde aan beleggers.
Dat schrijft Morningstar in een bericht.
W.P. Stewart Holdings in het kort
Morningstar Analyst Rating: Bronze
Morningstar Rating: ****
Beheerteam: Positive
Fondshuis: Neutral
Beleggingsproces: Positive
Rendement: Positive
Kosten: Neutral
'Ik zie geen extremiteiten op de Amerikaanse financiële markten', zei voormalig Fed-voorzitter Ben Bernanke eerder deze week op een conferentie in Seoul. Ondanks een zorgeloze Bernanke lijken Amerikaanse aandelen dit jaar toch wat uit de gratie te zijn bij beleggers. Dat is ook de conclusie die onderzoeksbureau Alpha Research trekt op basis van een analyse van 58 asset allocatierapporten van actieve asset managers. Na een aantal negatieve bijstellingen in de afgelopen maand is de consensusaanbeveling voor Amerikaanse aandelen verschoven van overwogen naar neutraal.
Sur place
Sinds het begin van dit jaar (tot eind april 2015) kwamen Amerikaanse aandelenfondsen gemiddeld genomen nauwelijks van hun plaats. In dollars gemeten waren de rendementen van de Morningstar-categorieën met beleggingsfondsen in Amerikaanse waarde en/of groeiaandelen niet best. Europese beleggers profiteerden daarentegen van een valuta-effect, een gunstige ontwikkeling van de dollar versus de euro waardoor de rendementen in euro’s gemeten beduidend beter uitkwamen. De tabel illustreert dit.
Rigoureus en bewezen beleggingsproces
Amerikaanse groeiaandelen presteerden dit jaar tot en met april nog het best. Een fondshuis dat zich al sinds oprichting midden jaren zeventig met succes richt op Amerikaanse groeiaandelen is W.P Stewart met zijn fonds W.P. Stewart Holdings. In 1989 werd er een variant van dit aandelenfonds voor Europese beleggers verkrijgbaar. Dat heeft met een gemiddeld jaarlijks rendement van 11,45 procent ruimschoots de Morningstar-categorie 'Aandelen VS large-cap groei' verslagen dat in die periode een gemiddeld rendement van 8,07 procent noteerde. Ook bleef het fonds het rendement van 9,98 procent van zijn benchmark S&P 500 Index voor.
Het is nu circa 1,5 jaar geleden dat W.P. Stewart door AllianceBernstein werd overgenomen. Morningstar krijgt de indruk dat het beheerteam van W.P. Stewart Holdings vrij zelfstandig is blijven werken en het beleggingsproces, dat tot op heden bovengemiddelde resultaten heeft behaald, ongeschonden door de overname is gekomen. Beide vinden we positief. Bij een dergelijke overname is het altijd van belang erg scherp in de gaten te houden wat er precies gebeurt met de belangrijkste mensen en de bestaande beleggingsfilosofie.
Het fonds is zijn naamgever Bill Stewart kwijtgeraakt, maar dat was voorzien, en de feitelijke leiding lag al geruime tijd in handen van de zeer ervaren Jim Tierney en Mark Phelps. Zij werken met een redelijk stabiel en ervaren team aan analisten dat op een rigoureuze en bewezen wijze naar portefeuillekandidaten zoekt.
Tierney en Phelps beleggen in bedrijven met een hoge en voorspelbare winstgroei, omdat ze ervan overtuigd zijn dat koersrendement uiteindelijk winst zal volgen. Deze opvatting passen ze al sinds midden jaren zeventig met succes toe.
Ondanks dat er perioden zijn geweest dat het rendement van W.P. Stewart Holdings tot de onderste regionen van de Morningstar-categorie 'Aandelen VS large-cap groei' behoorde, heeft dit de beheerders niet van de wijs gebracht. De beheerders zoeken op consistente en rigoureuze wijze naar bedrijven die voldoen aan hun kwaliteitseisen. Denk daarbij aan als terugkerende inkomsten, hoge toetredingsdrempels bij de markten waarop ze actief zijn, hoge volumegroei, lage cycliciteit, goede financiële positie, conservatieve boekhouding, goed management, laag risico en een hoge voorspelbaarheid. Met deze visie hebben de beheerders laten zien op lange termijn toegevoegde waarde te bieden aan beleggers.
Ofschoon W.P. Stewart Holdings over 2014 en de eerste paar maanden van 2015 achterblijft bij zijn index (S&P 500 Index), is het sinds zijn oprichting in 1989 in staat gebleken om de benchmark wel te verslaan met een jaarlijks gemiddeld rendement van 11,45 procent versus 9,98 procent voor de index. Morningstar handhaaft zijn positieve oordeel over W.P. Stewart Holdings en de analisten geven het fonds een Analyst Rating Bronze.
Fondshuis
AllianceBernstein (AB) heeft sinds zijn oprichting in 2000, toen Alliance Capital concurrent Sanford C. Bernstein opkocht, een aantal tegenslagen moeten verwerken. Het samenvoegen van de twee bedrijfsculturen was een uitdaging. Daarnaast was het fondshuis betrokken bij het “market-timing” schandaal in 2003 en boekte het tijdens de financiële crisis slechte resultaten. In december 2008 trad Peter Kraus aan als CEO. Kraus focuste op samenwerking en veranderde het management. Zo stelde hij in augustus 2010 Sharon Fay aan als hoofd aandelen. Zij snoeide in probleemgebieden en stimuleerde talent. Met Kraus heeft zij door acquisities het fondsaanbod van AB gediversifieerd met een handvol alternatieve strategieën. Dit soort veranderingen zijn lovenswaardig en AB toont tekenen van verbetering.
De prestaties zijn verbeterd en de beleggingsfondsen komen gemiddeld in de buurt van de categoriemediaan van de afgelopen 1, 3, 5 en 10 jaar. Daarbij is trend verbroken van netto-uitstroom uit zijn beleggingsfondsen die zes jaar aanhield. In 2014 noteerde AB weer een netto instroom van USD 4,5 miljard. De vastrentende activiteiten blijven een lichtpunt. Die zorgen voor meer dan 50 procent van de activa. Ook beleggen beheerders meer in hun eigen fondsen. De firma heeft de fundering gelegd voor een betere toekomst. Daarom verhoogde Morningstars zijn waardering van AB van Negative naar Neutral.
Beleggingsproces
Startpunt van W.P. Stewart Holdings is een universum van circa veertig bedrijven die voldoen aan de kwaliteitscriteria als terugkerende inkomsten, hoge barrières om de markt te betreden waarop ze actief zijn, hoge volumegroei, lage cycliciteit, goede financiële positie en conservatieve boekhouding, goed management, een laag risico en een hoge voorspelbaarheid.
Sommige ondernemingen, waaronder Procter & Gamble, behoren al sinds het begin van het fonds tot het universum, maar het is geen statische lijst. Zo werden de afgelopen jaren nog Allergan, Ecolab en Zoetis toegevoegd. Het zijn bedrijven die op basis van de modellen van de analisten een langetermijnwinstgroei zullen laten zien van 10 tot 20 procent per jaar voor de komende vijf jaar. Een bedrijf als Pepsico werd recentelijk juist verwijderd uit het universum.
Volgens de filosofie van het beheerteam van W.P. Stewart Holdings is een consistente lange termijn winstgroei bepalend voor lange termijn rendementen. Alle bedrijven worden continu gemonitord en op het moment dat een aandeel er (te) goedkoop bij staat, kan een positie worden opgebouwd danwel worden bijgekocht. Afhankelijk van de waardering wordt de portefeuille samengesteld en variëren de gewichten. Tot 30 procent kan er met geleend geld worden belegd (in de praktijk is dit nooit meer dan 20 procent geweest) en bij hoge waarderingen wordt er een tactische kas opgebouwd. Een positie kan maximaal 20 procent van de portfeuille uitmaken, al ligt de maximale weging in de praktijk op 11 procent.
Rendement
Hoewel W.P. Stewart Holdings in 2014 met een rendement van 28,01 procent (in euro’s gemeten) ruim één procent achterbleef bij de eigen benchmark S&P500 Index wist het meer dan 75 procent van de concurrerende fondsen in de Morningstar-categorie ‘Aandelen VS large-cap groei’ achter zich te laten. In de drie voorafgaande kalenderjaren wist het fonds zowel het categoriegemiddelde als de benchmark voor te blijven.
Dat geldt uiteraard niet voor elk kalenderjaar, maar sinds zijn oprichting in maart 1989 (de Europese variant van W.P. Stewart Holdings) is het fonds in staat gebleken om de S&P 500 Index te verslaan met een jaarlijks gemiddeld rendement van 11,45 procent versus 9,98 procent voor de index (cijfers tot eind maart 2015). Waar in 2013 alle aandelen in de portefeuille nog een positief rendement lieten zien, kende 2014 ook een paar bleeders zoals FMC Technologies en Precision Castparts. Dit laatste aandeel staat ook in de eerste maanden van 2015 onder druk, maar de beheerders denken dat de problemen van tijdelijke aard zijn en hebben nog steeds vertrouwen in de fundamentals van het bedrijf.
Dat geldt ook voor het aandeel Ralph Lauren, dat de eerste paar maanden van 2015 flink wat tegenwind ondervindt. Het bedrijf heeft last van valuta-tegenwind en de terugvallende vraag vanuit China en Rusland is een tegenvaller. Maar de beheerders van W.P. Stewart Holdings vinden dat de markt overdrijft. De posities in Yum Brands, Apple en Quintiles Transnational Holdings houden het fonds – met hun sterke koersstijgingen – over de eerste paar maanden overeind.
Kosten
De (basis) beheervergoeding van W.P. Stewart Holdings is laag, maar de prestatievergoeding van 10 procent die niet gerelateerd is aan een relevante benchmark maar slechts aan een high watermark kan ongunstig uitpakken voor beleggers.
Door San Lie
Meld u aan voor de Belegger.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!