Gijs van Lookeren Campagne: 'Ik zie overal handel in'
29-11-2012
Iedereen kent ze wel, die kleine rode autootjes met het groene logo van Greenwheels. Gijs van Lookeren Campagne (45) is een van de twee directeuren, die in hun studententijd op het idee kwamen van de deelauto. Nu lonkt het buitenland. 'Ondernemen is een spel.'
Op het kantoor van Greenwheels in de Rotterdamse binnenstad houden ze het simpel. De beide directeuren Gijs van Lookeren Campagne en Jan Borghuis delen een kamer die met een glaswand is afgescheiden van de rest van het kantoor. Beneden vermeldt een simpel naambordje onder de brievenbus dat hier het brein achter al die rood met groene leenautootjes huist. Binnen verwijst alleen de felgroene vloerbedekking naar het groen op de auto's. 'We zitten op een A-locatie met een D-look and feel', zegt Van Lookeren Campagne, net als de anderen op kantoor casual gekleed. Greenwheels telt zo'n veertig medewerkers, de rest ? callcenter, klantenservice ? is uitbesteed. Maar zo klein als het bedrijf oogt, het is onlangs wel in zee gegaan met de internationale handels- en serviceorganisatie van Pon, om gezamenlijk de zakelijke en de Europese markt te veroveren. 'Het tij is gekeerd. Toen wij begonnen, waren de grote automerken niet geïnteresseerd in ons concept. Nu wel.' Het bewijs: onlangs is BMW in Nederland begonnen met zakelijke deelauto's.
Van Lookeren Campagne is net zo down to earth en zonder poeha als het Greenwheels-kantoor. Met auto's heeft hij niet eens zoveel. 'Ik rij er zo weinig mogelijk in, kom niet met een Porsche maar op de fiets naar kantoor. Toen we met Pon in contact kwamen, heb ik even overwogen om via hen een nieuwe grote auto te nemen. Maar ik vind het te zot voor woorden om zoveel geld neer te leggen voor een vervoermiddel.'
Verwacht van hem ook geen hemelbestormende verhandelingen over duurzaamheid. Wat je toch zou kunnen verwachten met een bedrijf als Greenwheels. Hij ziet het zo: 'Wij sluiten met ons concept aan op een maatschappelijke ontwikkeling. Daar maken we winst mee. Dat is volgens mij wat groen ondernemen inhoudt. Maatschappelijk verantwoord ondernemen is in mijn ogen greenwashing, je schuld afkopen met CO2-compensatie. Als je groen wilt zijn, laat dan gewoon die auto vaker staan.' De klanten van Greenwheels zitten volgens hem ook niet te wachten op allerlei mooie praatjes over duurzaamheid. Die willen gewoon de beschikking hebben over een auto als ze die nodig hebben.
Tactiek
Het verhaal van Greenwheels leest hier en daar als een jongensboek. Van Lookeren Campagne en Borghuis studeerden allebei in Rotterdam en waren jaarclubgenoten op het studentencorps. Het begon met een artikel in Intermediair over autodelen. 'Dat ging toen nog met sleutelkastjes. Bij een transportbedrijf zag ik dat ze met boordcomputers werkten. Zo is het idee begonnen om dat systeem ook bij deelauto's toe te passen.'
Met drie geleasde Peugots gingen ze van start. In het begin deden ze alles met z'n tweeën. En omdat ze 24/7-service beloofden, betekende dat ook buiten kantoortijd telefoondienst. 'Dan zaten we vrijdagavond in de kroeg met vrienden, en dan ging die telefoon weer.'
De klant moest het idee krijgen dat er een hele organisatie achter Greenwheels zat. Die tactiek pasten ze ook toe toen de NS in 1997 als eerste grote partij langskwam om een deal te sluiten. Omdat het toenmalige kantoor, net als het huidige, niet bepaald geschikt was voor een ontvangst op stand, werd het kantoor van de buren voor een dag geleend, en deden ze alsof het callcenter daarnaast ook bij Greenwheels hoorde. De deal met de NS kwam rond. Tegenwoordig zullen ze zo'n geintje niet meer uithalen. Al is het maar omdat ze een langetermijnrelatie met zakenpartners nastreven.
Twee directeuren: wie is er nu eigenlijk de baas?
'Dat zijn we samen. Jan is meer strategisch, ik meer creatief. Hij is de bedachtzame denker, ik de extraverte doener die als een olifant door een porseleinkast kan gaan als iets niet goed gaat. Soms duurde het jaren voordat we in een stad gereserveerde parkeerplaatsen toegewezen kregen. Of neem elektrische auto's, waarvan we er zo'n 25 hebben (op een totaal van zestienhonderd auto's; red.). Dat zouden er meer mogen zijn, ware het niet dat elke oplaadpaal geldt als één aansluiting, waardoor je hoge vaste lasten hebt. Als dat soort dingen lang duren, heb ik het af en toe echt gehad, terwijl Jan daar meer geduld voor heeft. We strijden op een gezonde manier met elkaar, met als gezamenlijke inzet om het bedrijf een stap verder te helpen.'
Met ict heeft hij een haat-liefdeverhouding. In de beginjaren van het bedrijf werd gretig ingehaakt op de laatste technische snufjes, maar tegenwoordig wordt niet meer overal achteraan gehold. Op kantoor is interne email en cc-en zelfs verboden. 'Medewerkers zijn zoveel mogelijk zelf verantwoordelijk. It's your baby, is hier het uitgangspunt. Zelf heb ik niet eens email op mijn mobiel, want ik bepaal zelf wel wanneer ik mijn mail bekijk.'