Mar herself schreef op 6 september 2020 09:07:
LIEVE MONA, ik heb een zeer belangrijke vraag aan u. Het betreft een delicate kwestie, maar aangezien we bij u toch altijd anoniem blijven, durf ik er wel mee over de brug te komen.
Het gaat over deze kwestie. Ik vraag mij af wat mij mankeert. U en uw vrienden en vriendinnen weten altijd zó snel de kern samen te vatten van iemands afwijkingen, dat mijn vraag tot u en uw vriendenclubje richten, mij de meest efficiënte route leek.
Wat is de kwestie?. Ik heb een vriendje. Nou zult u denken dat dát niet zo byzonder is, maar wat wil het geval? Het betreft een vlieg. In eerste instantie stelde ik wel prijs op zijn gezelschap. Was er altijd voor me, kwam zo nu en dan buurten, altijd nét als ik daar behoefte aan had.
Maar de laatste tijd gedroeg hij zich erg opdringerig. Zocht lichamelijk contact als ik daar geen behoefte aan had. In een eerder stadium trok hij zich schielijk terug, bij slechts een wegwerpgebaar van mij. Echter de laatste tijd blééf hij maar aandringen, zelfs 's nachts, ook als ik bijna in slaap viel. Reuze irritant.
Tja, Ik ga nu echt met de billen bloot, ik heb 'm vermoord. Ik was 'm zo zat dat ik de electrische vliegenmepper pakte en 'm met een keiharde zwaai neermepte. Hij bleek echter niet dood te zijn, hij trilde en schokte nog een beetje na. Ik legde de mepper op zijn lijfje en de vonkjes schoten er af. Ik deed dat net zolang tot hij écht dood was. En, ja ik geef het ruimhartig toe, ik genoot ervan.
Lieve Mona, nu is mijn vraag wat mijn afwijking is. Ben ik sadistisch? Of narcistisch, die term lees ik ook vaak bij u. Of borderline? Omdat ik mijn vriend de vlieg in een eerder stadium wel aardig vond.
Ik ben benieuwd naar uw reactie.
Een zeer wanhopige Mar
www.youtube.com/watch?v=aatZ9VSF7Mc