PGS ASA
Le groupe norvégien annonçait ce matin ses résultats trimestriels.
Ils sont à l'instar de ceux de son concurrent direct TGS, discuté aujourd'hui même dans ces colonnes : en baisse sensible par rapport au second trimestre de l'an passé, mais plus difficiles à interpreter selon qu'on se base sur les normes IFRS ou sur l'évaluation donnée par le management.
Dans tous les cas, le cas de PGS reste hyper-spéculatif, quoique pas sans intérêt pour des spéculateurs aguerris. Après avoir été mis à terre durant le dernier bas de cycle, et évité d'un cheveu le dépôt de bilan, le groupe a en effet complété l'essentiel de sa restructuration.
Tandis que son carnet de commandes retrouvait des couleurs, il a ainsi réalisé une augmentation de capital l'an passé, et divisé par deux son endettement net. La prochaine grosse échéance obligataire de $450 millions est repoussée à 2027 ; celle de $180 millions l'an prochain ne devrait pas poser de problème.
PGS mise bien entendu sur une reprise des investissements d'exploration en offshore. Surtout, il s'attend à ce que sa flotte commande des tarifs journaliers très supérieurs à ceux observés ces dix dernières années : ceci grâce à l'effet rareté, puisque le nombre de navires spécialisés a été divisé par trois sur la décennie, série de faillites oblige.
Des concurrents comme CGG ou Fugro n'ont plus de navires. PGS et Shearwater, pour leur part, possèdent désormais les quatre-cinquièmes de la flotte mondiale. Le paysage compétitif a donc évolué, et le management estime que ceci lui confèrera un nouveau pricing power.
Avec sa base d'actifs actuelle, et toutes choses égales par ailleurs, PGS semble en mesure de générer un free cash-flow d'environ $150 millions par an en moyenne. La capitalisation boursière du moment représente un multiple de x3.5 cette capacité bénéficiaire, et la valeur d'entreprise un multiple de x9 cette dernière.
Il est utile de garder à l'esprit que TGS — un acquéreur très conservateur — avait proposé d'acquérir PGS à des niveaux de valorisation comparables à ceux du moment : refusée par le conseil d'administration, l'offre met donc un plancher symbolique à la valorisation du groupe.
Le pire est peut-être passé pour PGS. Ceci n'en fait pas nécessairement une opportunité d'investissement, mais les spéculateurs avertis jugeront sans doute utile de surveiller la situation du coin de l'oeil.
De Noorse groep maakte vanochtend haar kwartaalresultaten bekend.
Ze zijn zoals die van zijn directe concurrent TGS, die vandaag in deze columns wordt besproken: aanzienlijk gedaald in vergelijking met het tweede kwartaal van vorig jaar, maar moeilijker te interpreteren naargelang we ons baseren op de IFRS-normen of op de beoordeling van het management.
Het geval van PGS blijft in ieder geval hyperspeculatief, zij het niet zonder interesse voor doorgewinterde speculanten. Nadat de groep tijdens de laatste neergang van de cyclus met de grond gelijk was gemaakt en een faillissement op een haar na had vermeden, heeft de groep in feite het grootste deel van haar herstructurering voltooid.
Terwijl het orderboek weer kleur kreeg, voerde het vorig jaar een kapitaalverhoging door en halveerde het zijn nettoschuld. De volgende grote obligatielooptijd van $ 450 miljoen wordt verschoven naar 2027; die van $ 180 miljoen volgend jaar zou geen probleem moeten zijn.
PGS zet natuurlijk in op een hervatting van investeringen in offshore-exploratie. Bovenal verwacht hij dat zijn vloot dagtarieven zal hanteren die veel hoger zijn dan die van de afgelopen tien jaar: dit dankzij het schaarste-effect, aangezien het aantal gespecialiseerde schepen in de loop van het decennium door drie is gedeeld, een reeks faillissementen verplichten.
Concurrenten als CGG of Fugro hebben geen schepen meer. PGS en Shearwater bezitten nu vier vijfde van de wereldvloot. Het concurrentielandschap is daarom geëvolueerd en het management is van mening dat dit het nieuwe prijszettingsvermogen zal geven.
Met zijn huidige activabasis en als alle andere dingen gelijk blijven, lijkt PGS in staat om een ??vrije kasstroom van gemiddeld ongeveer $ 150 miljoen per jaar te genereren. De huidige marktkapitalisatie vertegenwoordigt een veelvoud van x3,5 van dit verdienvermogen en de ondernemingswaarde een veelvoud van x9 van het laatste.
Het is nuttig om in gedachten te houden dat TGS – een zeer conservatieve koper – had aangeboden om PGS te verwerven tegen waarderingsniveaus die vergelijkbaar zijn met die van het moment: geweigerd door de raad van bestuur, legt het bod dus een symbolische bodem onder de waardering van de groep .
Het ergste is misschien voorbij voor PGS. Dit maakt het niet noodzakelijkerwijs tot een investeringsmogelijkheid, maar geïnformeerde speculanten zullen het ongetwijfeld nuttig vinden om de situatie vanuit hun ooghoeken te volgen