xynix schreef op 20 mei 2015 07:44:
[...]
Jaap, je hebt vast gezien dat ik redelijk wat doe met opties. Hoe dat werkt heb ik ook door schade en schande moeten leren en het blijft linke soep als je volle bak gaat.
Misschien enkele "emotionele" ervaringspuntjes die je niet altijd terugleest in de theoretische waardeverhalen.
Schrijven van opties is over het algemeen profijtelijker dan kopen. Logisch, want de tijdspremie werkt in je voordeel. Vaak levert kort ATM/licht OTM schrijven dan weer meer tijdspremie op dan lang en (deep?) ITM. Dat vind je nog in de boekjes. Wat je meegemaakt moet hebben is hoe je zelf reageert op de gebruikelijke spelletjes richting expiratie, want dan kun je razendsnel van winst naar verlies gaan en omgekeerd. Dan ligt de hebzucht/angst-val waar veel particulieren arm aan worden al snel op de loer.
Maar de grootste valkuil is wel dat er "blindheid voor de onderliggende waarde" kan ontstaan. Met opties ben je zo bezig met premies en intrinsieke waardes op het moment en de verschuivingen die daarin optreden dat je bijna vergeet om voor je zelf uit te rekenen wat de consequenties van echt grote bewegingen kunnen zijn.
Bij veel schrijven van puts kun je opeens, out-of-the-blue, in een "perfect storm"
(zeilterm) belanden. Je moet ooit zoiets mee hebben gemaakt als 9-11, of een persbericht over fraude bij het bedrijf waar je in belegt, om ten volle te beseffen wat er dan kan gebeuren. In zo'n situatie kan opeens alles tegelijk mis gaan: de koers dondert in elkaar. Je puts komen in the money en je moet theoretisch de aandelen gaan afnemen (heb je daar het kapitaal voor?), de koersen waartegen je de geschreven puts zou kunnen sluiten zijn extreem beroerd. De premie kan zo maar 20 cent of meer oplopen na extreem slecht nieuws. Je VBR loopt als een dolle terug en als je dan denkt alles gehad te hebben komt de broker met de melding dat de marginverplichting vanaf komende maandag 5 of 10% omhoog gaat. Als je dan nog nog niet in blinde paniek raakt dan ben je wel een hele taaie.
Kleinschalig heb ik zoiets wel eens meegemaakt bij Imtech en eerder bij Getronics en KPN. Godzijdank kleinschalig. Als je het ruig speelt moet je ook echt super ruig durven in te grijpen als iets niet volgens plan verloopt. Dat is de enige manier om de "perfect storm" nog enigszins te kunnen omzeilen.
En ten slotte zou ik nog "het casino effect" willen noemen. Zo lang je wint krijg je een gevoel "onoverwinnelijk" te zijn en blijf je doorspelen tot de kansen keren. Omdat je blijft terug verlangen naar die winst die je eerder had blijf je doorspelen ook als de winst zienderogen slinkt en zelfs omslaat in verlies. Pas als de portemonnee leeg is verlaat je het casino. Herkenbaar?
Deze "psychologische" aspecten van optiehandel zijn in mijn beleving vele malen belangrijker dan de betrekkelijk simpele sommetjes die je er op los kunt laten voor theoretische koersontwikkelingen.