Nico Inberg:
ArcelorMittal
Gaan we verder met de evenementen van komende week, waar ik een paar cijferende fondsen uitlicht. Als eerste ArcelorMittal, dat maar niet van zijn plaats lijkt te komen. De koers is gehalveerd sinds vorig jaar door lagere staalprijzen als gevolg van overcapaciteit.
Ook hier speelt de handelsoorlog een grote rol, maar onderliggend wordt er nog steeds te veel staal geproduceerd. In ieder geval meer dan de markt aankan.
Mittal is zo'n bedrijf dat op alle continenten meespeelt met lokale fabrieken. Dominant is echter de output van de Chinese staalsector. De Chinezen zijn goed voor ongeveer de helft van de wereldwijde staalproduktie maar kunnen het in eigen land allemaal niet meer kwijt.
De grenzen naar de VS zijn dicht, zodat het materiaal richting Europa komt. En bij ons gaat het toch al niet zo geweldig, althans, in de produktiesector. De Duitse auto-industrie wankelt onder invloed van dieselschandalen, veranderend consumentengedrag en elektrificatie van voertuigen.
Mittal heeft net de failliete Italiaanse staalfabriek Ilva overgenomen maar ziet zich inmiddels gedwongen om de produktie op andere lokaties te verminderen. En staalfabrieken hebben hoge vaste kosten, dus minder produktie gaat snel ten koste van de winstgevendheid.
Toch zijn er lichtpuntjes. Inmiddels lijkt het erop dat in China de staalprijzen weer wat aan het aantrekken zijn. Dat heeft een aantal redenen:
De voorraden zijn minder groot dan gedacht
De vraag valt mee door stimuleringsbeleid van de Chinese regering
Milieumaatregelen
Ook in de VS is de staalprijs weer aan de beterende hand. ArcelorMittal zelf startte het derde rondje prijsverhogingen op vorige week. Eerder al lieten concurrenten als Steel Dynamics, Nucor en US Steel weten de staalprijzen te verhogen.
Voor een algehele verbetering van het sentiment rond staal is het wachten op een positieve uitkomst van het handelsoverleg tussen de VS en China. Een meer ontspannen verhouding tussen de twee grootmachten zou de investeringsbereidheid bij de industrie kunnen doen toenemen.
Mittal speelt mee op alle continenten en profiteert tussendoor ook nog van de absurde prijzen voor ijzererts momenteel. Dat heeft een tijdelijk karakter, maar zolang het zo hoog staat is het mooi meegenomen.
Die hoge prijs is een gevolg van een damdoorbraak bij concurrent Vale in Brazilië, waarbij ruim 300 mensen het leven verloren. Hierdoor is de wereldwijde produktie van ijzererts onder druk komen te liggen, met stijgende prijzen tot gevolg.
Het staalconcern hinkt al langere tijd op twee gedachten: enerzijds moet de schuld onder de $6 miljard (nu ongeveer $10 miljard) terwijl het anderzijds wil investeren in de overgenomen staalfabrieken in Italië en India.
Met een langetermijnblik zal dat ongetwijfeld een goed plan zijn, maar momenteel is er staal genoeg en is het belangrijker dat vraag en aanbod in evenwicht komen.
Waarderingstechnisch staat Mittal nu circa 2,2 maal de ebitda, en inclusief schulden 3,5 maal ebitda. Dat geeft wel aan dat er heel veel negativiteit is ingeprijsd. Die ebitda over het tweede kwartaal zou volgens de gemiddelde analistenvoorspelling moeten uitkomen rond de $1,5 miljard.