voda schreef:
Nog één keertje
14 mei 2009 | Het Financieele Dagblad
Door: Wolzak, M.
Martine Wolzak
Beursgoeroe Jeremy Grantham is een roemruchte 'bear'. De oprichter van de Amerikaanse vermogensbeheerder GMO voorspelde de crash van 1987, het barsten van de internetbubbel en zei in 2006 al dat de wereld de zwaarste financiële crisis sinds de Grote Depressie stond te wachten.
Des te opmerkelijker dat hij deze maand in zijn brief aan beleggers voorspelt dat de beurzen nog een eind omhoog kunnen. Volgens Grantham kan de S&P 500 dit jaar stijgen tot 1100 punten; de index van Amerika's grootste bedrijven staat nu rond de 900 punten. Overigens sprak Grantham dezelfde verwachting al uit tijdens een serie lezingen in Europa, begin april toen de S&P nog op 725 stond. De mensen die daarbij waren, hadden al veel geld kunnen verdienen.
Waar komt deze opgewektheid vandaan? Grantham verwijst naar de 'presidentiële cyclus'. Dit fenomeen wordt door de meeste studenten van de financiële markten naar de prullenbak verwezen. Maar Grantham is gewend een buitenbeentje te zijn. Kort samengevat komt de presidentiële cyclus op het volgende neer. Al sinds de jaren dertig presteert de S&P-index in de laatste helft van een presidentiële termijn 20% beter dan in de eerste helft. De verklaring daarvoor zou zijn dat de president, omdat hij graag herkozen wil worden, in jaar drie en vier van zijn bewind extra investeert in de economie.
Barack Obama is echter nog geen half jaar aan de macht. Waarom is de presidentiële cyclus dan nu relevant? Grantham baseert op dit principe de stelling dat overheidsstimulering met een relatief klein effect op de groei van het binnenlands produkt, tot enorme uitslagen op de beurs kan leiden. En dat is precies wat we nu zien. De wereldwijde beursrally van de afgelopen maanden en de koerswinsten die Grantham nog verwacht, zijn volledig en alleen te wijten aan de miljarden die overheden wereldwijd in de economie pompen.
De traditionele wijsheid dat de beurs zes maanden voorloopt op de 'echte' economie - de wereld van bedrijfsresultaten, werkgelegenheid en consumentenbestedingen - gaat dus niet op. Zodra de effecten van de stimuleringspakketten zijn uitgewerkt, zal blijken dat gewone bedrijven te weinig winst maken om hoge aandelenkoersen te rechtvaardigen. Wat volgt is een lange periode, Grantham noemt de bijbelse zeven magere jaren, zonder economische groei en met lage koersen.
Voor wie van cijfers houdt, hangt Grantham ook een kansberekening aan de twee verschillende scenario's. De kans dat de huidige rally het begin is van het herstel is 15%. Daarmee komt de kans dat ons een Japan-achtig scenario staat te wachten zonder groei, op 85%. Maar eerst gaat de beurs nog één keer omhoog.
Jeremy Grantham
Copyright (c) 2009 Het Financieele Dagblad