Wederom een laveloze opening, rood openen en groen sluiten.
Welke goeroe is er nog te vertrouwen.
In principe moet je niemand vertrouwen, het vertrouwen in de Chinees is ook zoek, 10% minder groei maar altijd nog cijfers om je vingers bij af te likken.
Rienk Kamer vloog vroeger over de wereld en telde de containerschepen die voor de haven uit de kust voor anker lagen.
Ik kijk dan maar weer eens naar de BDI, deze ligt niet meer op de bodem.
De Duitsers vertrouwen het ook niet meer, vind je het gek, ik heb ook heel wat jaren terug een ritje mogen maken met een Duitser over de Autobahn die net een nieuwe W12 gekocht had waarbij de snelheidsbegrenzer door een simpele software ingreep uitgeschakeld was, toen hij flink los ging voelde ik mij er niet echt prettig bij en het zweet klotste onder mijn oksels.
Waar gaat het allemaal nog over, vroeger hadden we auto's met ouderwetse carburateurs die de 1 op 10 nauwelijks haalden en er werd niet gezeurd.
Hoe goed of slecht gaat het nu eigenlijk met de economie, we hebben nu natuurlijk onze eigen importgeneratie, bedrijven schreeuwen wel om vakmensen die niet voorhanden zijn, alles met dank aan de leerfabrieken van het ROC die de weg compleet kwijt zijn.
Een bedrijf zonder managers is nu weer actueel, ik lach er maar om, we hebben te maken met een jonge domme generatie die het werken niet uitgevonden hebben maar wel denken dat ze de wijsheid in pacht hebben.
Bij het metaalbedrijf waar ik ooit begonnen ben hadden we ook geen managers, nee we hadden een directeur die groot geworden was binnen het bedrijf en nederig de klappen van de zweep van zijn pa geleerd had en gewoon nog een schop onder zijn kont kreeg van pa wanneer hij wat bijgestuurd moest worden, dit alles onder toeziende ogen van het personeel, er was nog respect.
Wel hadden we meewerkende voormannen in de productie die zelf ook de handen uit de mouwen staken en zelfstandig de knelpunten binnen de afdeling oplosten en een soort mentor voor de wat jongeren waren.
Het hoofd kwaliteitsdienst waar ik onder viel, ook onder aan de ladder begonnen hij was gewoon de hele dag zinvol bezig en hield altijd de vinger aan de pols.
Zijn motto was, fouten kan iederéén maken, blunders accepteer ik echter nooit.
Het hoofd tekenkamer, deze man was een meester in het maken van sterkteberekeningen en stond graag achter het tekenbord.
Helaas zijn dit vervlogen tijden, we raken als Nederland steeds verder achterop omdat we bestuurd worden door hoogopgeleide jongens en meisjes, de zogenaamde tikkende iPad generatie die meestal wat later beginnen en om dit te compenseren aan het eind van de dag ook weer wat vroeger naar huis gaan om dat ze privé ook nog het nodige te managen hebben.