Het dorp verwachtte al dat de kermis langs zou komen en toen op een morgen de dorpsweide plots gevuld stond met onder andere een klein reuzenrad, een goktent en een suikerspinnenkraam was natuurlijk niemand verbaasd. Uiteraard was geen kind nerveus geweest en de korte man liet zich niet meer horen. Kortom geen vuiltje aan de lucht, zonder angst het spookhuis in en hooguit een enkel gepast ongepast woord vanuit de botsautootjes.
Terwijl de kleintjes proberen te timen bij het in- en uitstappen in de draaimolen, schuifelen de volwassenen vooral bij de tent van de waarzegster naar binnen. Wat ze precies te horen krijgen houden ze voor zich zelf, maar ze komen allemaal tevreden naar buiten, kennelijk waar voor hun geld.
Zelfs de directeur kwam even langs om in de vreugde en de versnaperingen te delen en ook hier gold: gedeelde vreugd is dubbele vreugd.
Inmiddels is de kermis weer opgebroken en gaat het dorpse leven weer gewoon verder, kijken wat het laatste kwartaal het dorp nog brengt.
Een ieder weer veel geluk, geduld en wijsheid toegewenst!