In de aanloop naar de klimaattop in Parijs werd de urgentie van het tegengaan van de opwarming van de aarde stevig aangezet. In Parijs probeerde de wereld weer om nieuwe, hardere afspraken te maken om de uitstoot van broeikasgassen te reduceren. Een bindend akkoord kwam er. De gemaakte afspraak dat de temperatuur op aarde deze eeuw met niet meer dan twee, en liever met slechts anderhalve graden, mag stijgen, zal consequenties hebben voor bedrijven en beleggers. Veel sectoren zullen fors moeten investeren om hun uitstoot van CO2 te beperken.
Volgens het in 2005 in Europa ingevoerde Emissions Trading Scheme (ETS) moeten bedrijven betalen voor emissierechten. Een bedrijf dat veel CO2 uitstoot heeft veel rechten nodig in tegenstelling tot een bedrijf dat het met weinig toe kan. Zo zou er een levendige handel in emissierechten hebben moeten ontstaan. Het systeem werkt echter niet. Er is sprake van een aanbodoverschot, omdat de huidige prijs van 8 euro per ton te laag is. Het werkt nauwelijks als een prikkel om te verduurzamen.
Reële prijs voor CO2
In de verwachting dat ETS een keer op de helling gaat, rekenen diverse bedrijven voor hun investeringen intern nu al met hogere kostprijzen. Zo hanteert DSM een prijs van 40 euro en Shell zelfs van 50 euro per ton. Het is dus niet zo verwonderlijk dat bestuursvoorzitter Ben van Beurden van Shell meer dan eens heeft gepleit voor het in rekening brengen van een meer reële prijs voor CO2.
Bij een ander systeem waarin een hogere prijs per ton CO2 wordt berekend, zullen bedrijven met hogere productiekosten worden geconfronteerd. De winst kan daardoor navenant dalen. Om concurrentievervalsing te voorkomen moge het duidelijk zijn dat het in ieders belang is dat er een level playing field wordt gecreëerd. Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan. De verleiding om te sjoemelen (Volkswagen) om zo concurrentievoordeel te krijgen, zal immers altijd blijven bestaan.
Overgangsperiode
Hoe mooi en schoon de alternatieve energiewereld ook moge lijken, het zal nog een aantal jaar duren voordat de wereld geheel van schone energie kan worden voorzien. Het is misschien wel de grootste uitdaging van deze moderne tijd! Tot het moment dat het (mogelijk) zo ver is - ik denk dat we daar nog minimaal een periode van 15 à 20 jaar voor nodig hebben - zullen we toch blijven rijden, ons blijven verwarmen en machines draaiende houden. In deze overgangsperiode kan vloeibaar gas wel eens een belangrijke rol gaan spelen.
Daar komt de strategie van bijvoorbeeld Royal Dutch Shell om de hoek kijken. Gas is weliswaar een fossiele brandstof, maar schoner dan steenkool en olie. Hoewel de koers van het olieconcern de laatste tijd onder druk staat heeft de onderneming de moedige en waarschijnlijk noodzakelijke beslissing genomen om zwaar in te zetten op gas. Na de overname van British Gas wordt Shell vooral een gasbedrijf met grote mogelijkheden in de komende decennia.
Schone energie
Schone energie is nu een hype. Dat hyperige/hijgerige zal er weer vanaf gaan. De investeringen in duurzame energiebronnen zullen echter wel met vallen en opstaan doorgaan. Een mooi voorbeeld hiervan is het grootste infrastructurele project dat Nederland ooit is aangegaan sinds de Deltawerken, namelijk de bouw van windmolenparken voor de kust in de Noordzee. Hierbij zullen veel bedrijven uit de energiesector betrokken worden. Verduurzaming speelt natuurlijk niet alleen in Nederland. In andere landen als Duitsland is men op het gebied van alternatieve energie, al dan niet noodgedwongen, veel verder.
Waar moeten beleggers zich op richten aangezien we brandstof tot in de lengte der jaren nodig hebben? Beleggingen in windmolenmakers als het Deense Vestas Wind Systems en het Spaanse Gamesa waren dit jaar al goed voor een rendement van ruim 100 procent. Een investering in de producent van Ledverlichting Cree leverde echter dit jaar een verlies op van 22 procent. Ten opzichte van een aantal fabrikanten dat zich richt op zonne-energie valt dat verlies overigens nog reuze mee. Spreiden is dus wederom belangrijk om te grote kleerscheuren te vermijden, want investeren in de schone zaak is voor de meesten van ons lang geen eenvoudige taak.
Martine Hafkamp is algemeen directeur van Fintessa Vermogensbeheer. Fintessa is een zelfstandig, onafhankelijk en gespecialiseerd vermogensbeheerkantoor uit Baarn, en tweevoudig winnaar van de Gouden Stier.
Deze publicatie is samengesteld door Fintessa B.V. De in deze publicatie vermelde gegevens zijn ontleend aan door Fintessa B.V. betrouwbaar geachte bronnen en publiekelijk bekende informatie. Deze publicatie bevat beleggingsaanbevelingen, maar geen beleggingsadvies noch een aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument. Voor de juistheid en volledigheid van de genoemde feiten, gegevens, meningen, verwachtingen en uitkomsten daarvan kan Fintessa B.V. niet instaan.
Fintessa B.V. is een beleggingsonderneming en beschikt over een vergunning op grond van de Wet financieel toezicht. Fintessa B.V. staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten en De Nederlandsche Bank. Voor de uitgebreide Disclaimer verwijzen wij naar onze website www.fintessa.nl.
Meld u aan voor de Belegger.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!