De zorgverzekeringswet moest een antwoord bieden op de situatie die was ontstaan nadat het Europees Hof van Justitie van de EU in de jaren negentig van de 20e eeuw in een aantal arresten had bepaald dat verzekerden vrij waren om gebruik te maken van zorg in andere lidstaten van de EU. Lidstaten met een beperkt zorgaanbod en met wachtlijsten voor behandelingen - waaronder Nederland - vreesden dat daardoor een groot aantal verzekerden hun toevlucht zouden zoeken bij zorgaanbieders in andere lidstaten. Voor Nederland betrof dat met name België, Duitsland, en Frankrijk, waar het aantal huisartsen, specialisten, en ziekenhuisbedden per 100.000 inwoners twee tot vier maal hoger was (en is) dan in Nederland[13]. Het Hof van Justitie beoogde dat effect ook, omdat het in lijn was met de opvatting van de Europese Commissie dat, door verzekerden vrij te laten, de lidstaten gedwongen zouden worden hun gezondheidszorg op een zo hoog mogelijk niveau te brengen.
Nederland heeft in plaats van voor een vergroting van het zorgaanbod, gekozen voor een defensieve opstelling
........
A5,
Je KUNT het dus zien als een maatregel om het beroep op deze verzekering flink in te dammen.
We hoeven daar allemaal weer geen daverende ruzie om te maken: maar als praktijkmens vind ik het juist heel goed dat die grens verhoogd wordt. Dat heeft altijd een verminderend effect op het gebruik van een voorziening. Je ziet dat in de dagdagelijkse praktijk: Als iets gratis of bijna geheel gratis is vraagt men maar aan en doet men er volop beroep op en als men er flink aan mee moet betalen..... dan ineens verdwijnt er heel veel vraag naar iets. En natuurlijk krijg je dan altijd de eeuwige duiscussies dat vraag verdwijnt bij die zeldzame enkeling die het eigenlijk wel had moeten krijgen, maar wordt gemakshalve gezwegen dat heel wat onterechte vraag, dat ik dan altijd franje en comfort noem, ineens verdwijnt. Mensen hebben vaak geen benul hoe duur alles kost wat er maar aangevraagd wordt: Als je hen mee laat betalen kan het ineens wel een stuk minder.
Een feit blijft: Afgelopen 20, 25 jaar zoijn heel veel voorzieningen eigenlijk pure comfortvoorzieningen geweest. Op zich heb ik daar totaal niets op tegen als mensen dat comfort zelf betalen. Maar NIET op kosten van de gemeenschap, van de belastingbetaler. Daar zit mijn grote bezwaar en zelfs wrevel..... Men komt als volledig valide mens met 100 procent uitkering en de hele dag niets te doen hebbend....met de taxi....Simpelweg omdat daar een vergoeding voor bestaat. Een van de ontzettend vele zaken die met één pennenstreek afgeschaft kunnen worden. Als men het zo goed als gratis krijgt komt men met de taxi. Als men de taxi zelf moet betalen...komt men met de fiets, auto of openbaar vervoer..... Maatr durf er eens iets van te zeggen! je krijgt de wind van voren en waar bemoei je je mee en JIJ hoeft dat toch niet te betalen. NOu, eigenlij wel...Indirect!
Overigens wat een discussies overal op Nederlandse zenders, in Nederlandse media en uiteraard hier op IEX.
MIJN utopia zou zijn: Mensen nog bewuster maken dat ze zelf ook verantwoordelijkheid dragen. En wat die straffe roker hierboven betreft: Die 1000 Euro accijnsopbrengst valt in het niet door vervroegde arbeidsongeschiktheid door longemfyseem, door long-en keelkanker. Enig idee wat al die ziektes de maatschappij kost zowel aan ziektewetuitkeringen als aan behandelingen. Ze moesten sigaretten 2 Euro per stuk laten kosten.
Peter