Ik was onderweg in de trein en las af en toe mee en ik vind dat QueSera een dikke bos bloemen verdient (en drie zoenen ;-p) voor het beantwoorden van de vragen! Echt perfect verwoord, alle punten afgevinkt en ik ben het er helemaal mee eens! Ik zou het niet beter kunnen verwoorden, dus ik voel me als een hondje waarvan het staartje heel enhousiast aan het kwispelen is...
Aanvullend kan ik nog "verklappen" dat ik zowel REIT's, mREIT's en BDC's heb, waarbij mREIT en een BDC meer op elkaar lijken dan een REIT.
Bij een REIT bezit je vastgoed en bestaat het dividend uit huuropbrengsten en af en toe wat gerealiseerde winst op dat vastgoed. Dividend is lager, maar meestal wel stijgend (vanwege stijgende huren), en er is meestal ook wel sprake van een stijging van de waarde van zo'n aandeel (vanwege stijgende vastgoedprijzen). Het is net alsof je zelf vastgoed bezit, maar dan zonder de rompslomp, maar wel inclusief dezelfde risico's zoals vastgoedwaardedalingen (ja die bestaan echt zeg ik dan tegen de jongere garde...). Ik ben er in ieder geval gek op en bezit zo'n 25% aan vastgoed/REIT aandelen. Ja, de koersen kunnen ook dalen en een enkele REIT heeft af en toe last van dividend cuts (om maar niet te praten over URW), maar door goed te spreiden (22 verschillende posities) over sectoren en geografie is het risico behoorlijk gespreid.
Bij een BDC en een mREIT speel je eigenlijk voor een simpele bank: een MKB bank (BDC) en een hypotheekbank (mREIT). Er zijn geen dure marketeers in dienst en ook geen cowboys die op ons risico voor zakenbankier spelen, om zelf grote bonussen te kunnen incasseren en ons te laten bloeden als het misgaat. Bovendien profiteren we "stiekem" dubbel van de Amerikaanse en NL belastingregels: de VS vraagt slechts 15% verdragstarief (wat lager is dan het tarief voor hun eigen bevolking) en die 15% krijgen we ook nog eens weer terug bij de opgave van onze inkomensbelasting van de NL fiscus. M.a.w.: omdat een BDC en mREIT geen winstbelasting hoeft af te dragen, vangen we 90% van hun winst met nul komma nul procent belastingafdracht.... Dat verklaart wel een beetje waarom deze categorieën voor mij onweerstaanbaar zijn. Ja, ook hier zijn er weer de bekende risico's: forse koersdalingen als de pensionado's in de VS het op hun heupen krijgen (vaak veert de koers even snel weer op), en mogelijke dividend-cuts (keuze voor kwaliteit kan het risico verminderen, maar niet uitsluiten: kies ook voor spreiding en soort soort (risk-)management). Bovenal moet duidelijk zijn dat je bij dit soort aandelen (uitzonderingen daargelaten), vaak niet te veel moet verwachten van de koersontwikkeling. Tenzij je goed bent in bodemvissen als de aandelen weer eens worden gedumpt, is er vaak een beperkt opwaarts potentieel van de koers en moet je (meestal) ook niet rekenen op een stijgend dividend. Het gemis van beide stijgingen, moet je zelf oplossen door het dividend (geheel of gedeeltelijk) te herbeleggen... en dan kan het best snel gaan (ik hoef jullie niet uit te leggen wat 10% compounding doet op de langere termijn).
Laatste uitsmijter/open deur: garanties bestaan niet in deze wereld. Er is ook zoiets als je ergens goed bij voelen. Koop dit soort aandelen alleen als je je erin hebt verdiept en je er dan nog steeds goed bij voelt. Is dat niet het geval, dan zou ik er niet aan beginnen, want je hebt niets aan een hoog dividend, als je wakker ligt van de kans op een cut (of forse koerscorrecties). Ik beperk deze groep (mREIT, BDC, CEF's etc.) tot max 20%, en heb ze gespreid over 19 posities, omdat ik niet te afhankelijk wil worden van één grote dividendmachine, die eenmaal kapot een enorm gat laat vallen. Het is heel verleidelijk om zo'n enorme cashflow te ontvangen, maar ook heel verslavend... dus dan helpt het als ik mezelf verplicht om onder die 20% te blijven en te spreiden over dusdanig veel posities dat één rotte appel in de mand wat makkelijker meteen eruit gegooid kan worden, zonder veel gevolgen voor het totaal.
Edit: ook belegger verdient een boeketje!