Da’s dus klaar als een klontje duidelijk, Marcel.
Maandag looop jij linea recta naar de koffiekamer van IEX (neeee, niet die virtuele), waar die kopjesredacteur het grootste gedeelte van de dag uithangt en geeft hem een welgemikt knietje dat via allerlei opgekropte energiebanen rechtstreeks uit de diepste gronden van je hart komt!
Wanneer het echter zo is dat jij best wel achter die, slechts een ranzige tabloid waardige, aanhef van je artikel kunt staan, krijg ook jij er van mij hierbij virtueel eentje.
Want, al of niet de bedoeling van de kopjesredacteur, de toon was meteen lekker gezet.
Een aantal jaren geleden herinner ik me van jouw hand een uitstekend geschreven rapport over Pharming. De strekking was positief.
Jouw optimisme kwam einde 2004 nog meer naar voren in de aankondiging dat (ik parafraseer) :” Pharming vòòr einde januari meerdere partnerschappen zou afsluiten, waaronder een Italiaans”. Alle Pharmingers blij!
Die partnerschappen kwamen er niet en jij stond als Pharming protagonist eigenlijk lelijk te kijk. Vanaf die dag meen ik een steeds verdere terughoudendheid ten opzichte van Pharming bij jou te hebben bespeurd. Zeker ook nadat je bij SNS bent gaan werken.
Het artikel van deze middag is voor mij niet het beste uit jouw collectie. Ik dacht bij lezing op het Pharmingforum in eerste instantie dat het hier gezien de taalfoutjes en de wat gemakzuchtige verteltrant om een bijdrage van een medeforumlid ging. Het maakt op mij de indruk eventjes in elkaar geflanst te zijn.
Waardoor je naar de mening van nogal wat forumgangers, (over)alert op de vermeende relatie Wijma/SNS /Jerini, helaas bent blijven steken in tendentieus ogende berichtgeving.
Jouw intentie kwam sterker naar voren in het antwoord dat je een Pharmingbelegger gaf op zijn mailtje: “Ik heb inderdaad mijn mening over dit fonds drastisch bijgesteld nadat bij mij een paar alarmbellen zijn gaan rinkelen”.Maar : “Drastisch bijgesteld”. “ Alarmbellen”. Dat is andere koek dan “kanttekeningen “ waarover je spreekt in je column.
Dat is niet minder dan een regelrechte waarschuwing aan het adres van de aandeelhouders.
Representeert de aanhef van jouw artikel dus toch jouw intenties en de strekking? Is Pharming niet meer dan een farce? Of kun je toch wat preciseringen aanbrengen en aangeven of alle punten die je noemt in je column bij jou de alarmbellen even hard deden rinkelen. Is er naar jouw mening een gerede kans dat Pharming de korte termijn –bijv 2 jaar- niet meer zal overleven? Of op middellange of lange termijn? Of dat het altijd of voorlopig een onderneming blijft met structreel te weinig inkomsten? En dus een navenante slechte koersonwikkeling, laat staan een dividenduitkering
Mijn kritiek is eigenlijk dat je door middel van dit stukje inderdaad veel alarmbellen hebt laten rinkelen, weliswaar hebt aangegeven waar de pijnpunten liggen maar daarin in veel te oppervlakkig blijft. Wanneer je zulk zwaar materiaal aan woorden laat aanrukken moet je dit, gezien de te verwachten reacties, ook degelijk onderbouwen. En eigenlijk leent een column zich hier niet voor.
De recente berichtgeving vanuit Pharming ervaar ik niet äls “met een kluitje in het riet sturen”.
Ik ben juist erg blij dat Pharming na een paar jaar berucht slechte communicatie ons beter op de hoogte houdt van de ontwikkelingen bij het bedrijf. Ook dus van een acceptatie van de Rhucin-dossiers door de EMEA en van de bekendmaking van de naam. Voor mij geen triviale informatie.
Ik kan me niet voorstellen dat er, zoals jij stelt, een weldenkend mens is die gelooft dat Rhucin nog dit jaar op de markt komt. Alleen al procedureeltechnisch gezien onmogelijk
Het jaar dat je denkt dat er nog nodig zal zijn, is denk ik geen verkeerde inschatting (90 dagen opinievorming, december opinie van de COMP, 2 à 3 maanden later goedkeuring Europese Commisie, met tot slot een aantal maanden om het product op de markt te brengen). Rekeninghoudend met additionele vragen, ondanks de protocol assistance van de EMEA , kom je dan inderdaad uit op ongeveer 1 jaar.
Maar wat is nu in dit stadium eigenlijk nog de betekenis van 1 jaar? Maak je je zorgen over de terugverdientijd van het product? Ik ben op dit moment gelukkig met het feit dat Pharming daadwerkelijk gefiled heeft voor Market Approval. Het tijdspad wordt nu pas echt zichtbaar!
Jerini ligt inderdaad op de loer maar zal pas in het vierde kwartaal gaan filen. Ok, bij een vlekkeloze procedure maken zij alsnog de kans op een gelijke finish of zelfs om er eerder te zijn maar voorlopig liggen zij nog een aantal maanden achter.
Neem je alleen Europa in ogenschouw of betrek je ook de Noord-Amerikaanse aspiraties van Pharming bij je overwegingen? Het is je uiteraard bekend dat Pharming ook snel op de markt wil /zal zijn in de USA en Canada. En dat de FDA procedure – ook al door het ‘meenemen van Europese proefpersonen’- relatief snel zal kunnen verlopen.
En uiteraard weet je dat Lev bijvoorbeeld werkt aan ‘niet meer dan’ een verbeterd, bestaand en bloodbased product met de bekende nadelen die er aan kleven zoals beschikbaarheid van voldoende donoren en de kans op het doorgeven van prionen/virussen.
En dat er bij de trials sprake was van bijwerkingen bij de producten van Dyax en ook in lichte mate bij die van Jerini. En dat Rhucin vlekkeloos werkt.
Het blijft erg jammer dat Pharming nog steeds geen echt mooie partnerschappen heeft kunnen afsluiten De deal met het Paul Fund riekt naar een noodgreep en is niet op alle punten even helder.
Twee miljoen terugbetalen in 2007 is nog overzichtelijk maar 10 miljoen ophoesten in 2008 is voor Pharming inderdaad geen kattepis.
Maar een momentane kaspositie van ca 50 miljoen, de eerste inkomsten uit Rhucin in 2007, inkomsten uit compassionate use gebruik, geprognosticeerde inkomsten uit licenties, zorgen voor een buffertje. En een extra emissietje is sinds de laatse aandeelhoudersvergadering ook geen probleem meer (zei hij wat zuurtjes)
Last but not least: wie weet wat recombinant lactoferrine, dat je merkwaardig genoeg vergeet te vermelden, tegen die tijd al zal opleveren? Of ben je daar ook wat somber over?
Aan de hand van een farma-economische analyse kan bepaald worden welke prijsstelling gerechtvaardigd is voor een nieuw preparaat. Deze prijs hangt af van een veelvoud van factoren waarbij ik hier concurrentie, effectiviteit, bijwerkingen en toedieningsvorm wil noemen.
De vooralsnog uitstekende en veilige werking van Rhucin heb ik net aangestipt. Bij voorschrijvers en patiënten raakt dit snel bekend.
T.o.v. Dyax en Jerini met hun subcutane zelftoediening is Pharming qua gebruikersvriendelijkheid in het nadeel. Wanner Rhucin poliklinisch toegediend moet worden werkt dit uiteraard ook kostenverhogend.
Over de prijsstelling van de rec1Inh heb ik de laatste jaren schattingen voorbij zien vliegen van 2000 euro (RABO Securities) via 3000 euro (bij dat bedrag zou Kempen een koersdoel van 11 euro hanteren) tot 3000-5000 euro (zouden afkomstig zijn van Pharming zelf).
Jij stelt in je artikel dat een prijs van 1500 euro reëler is. Dit zou ook het bedrag zijn waar Jerini mee werkt. Aangezien een farma-economische analyse gebaseerd is op aannamen maak je hier dus in feite een aanname van aanname. Met andere woorden: hoe hard is dit cijfer? Impliceert het dat de prijs van de concurrentie de enige factor is waar je rekening mee houdt en je de producten van Jerini en Pharming als (nagenoeg) gelijkwaardig ziet?