Klap van de Moolen
10 oktober 2009 | Het Financieele Dagblad
Door: Brinker, G. den
Gijs den Brinker
De curatoren van het failliete handelshuis Van der Moolen laten er geen misverstand over bestaan. Alle hoop op enige waarde bij gewone aandeelhouders moet in de grond geboord worden. 'Zij krijgen geen cent.'
Toch is de beurskoers nog niet naar nul gedaald. Het aandeel Van der Moolen schommelt sinds het faillissement een maand geleden tussen de zes en acht cent. Dat gebeurt bij redelijke handelsvolumes.
Penny stocks als Van der Moolen zijn natuurlijk gewillige handelswaar voor daghandelaren. Een stijging van zes naar zeven cent is immers een koerswinst van 16,7%. Niet slecht voor een dag werk. Maar waarom schommelt de koers niet tussen de één en twee cent? Of drie en vier?
Bij een gemiddelde koers van zeven cent is Van der Moolen euro 3 mln waard. Kennelijk verwachten de gewone aandeelhouders dat bedrag nog terug te krijgen nadat alle schuldeisers en houders van preferente aandelen aan de beurt zijn geweest.
De grootste vordering is een lening van KBC Bank van euro 10 mln. Andere schuldeisers zijn dataleveranciers en handelscrediteuren, maar daarover zijn geen gegevens bekend. Verder lopen er nog claims van oud-werknemers, voornamelijk in Frankrijk. Die eisen samen euro 1,5 mln. En ook uitkeringsinstantie UWV heeft een claim.
Na de schuldeisers moet er nog euro 40 mln worden betaald aan de houders van preferente aandelen. Die zitten voornamelijk bij verzekeraar Fortis ASR, eigendom van de Nederlandse Staat. De belastingbetaler dus.
Nog los van de tegoeden van de handelscrediteuren en het UWV moet de boedel dus groter zijn dan euro 51,5 mln om als gewone aandeelhouder ergens aanspraak op te kunnen maken.
Voor zover bekend heeft Van der Moolen alleen vorderingen op clearingbank KBC en de fiscus. Bij KBC staat naar verluidt euro 3 à 4 mln en op de fiscus heeft Van der Moolen een claim van euro 43,2 mln. Daarvan gaat de helft naar ex-partner GSFS. Na aftrek van belasting blijft hoogstens euro 18 mln over.
Ten slotte kan er nog geld binnenkomen van AEG. Bij deze Amerikaanse verzekeraar heeft Van der Moolen zijn aansprakelijkheidsverzekering lopen.
Maar dan moet eerst wanbeleid worden vastgesteld. En daar gaan jaren overheen, als het al komt tot een veroordeling van het voormalige bestuur. En het verzoek aan de Ondernemingskamer om in een enquêteprocedure wanbeleid vast te stellen, is pas net de deur uit.
Daarbij keert de AEG-polis maximaal euro 25 mln uit. De teller komt daarmee in het beste geval op euro 47 mln. Dat is nog steeds onvoldoende om iets aan gewone aandeelhouders te kunnen uitkeren.
Beleggers hebben dus ofwel hun verstand verloren, of ze rekenen op een konijn uit de hoge hoed. Voor zes cent kun je natuurlijk wel een gokje wagen
Copyright (c) 2009 Het Financieele Dagblad