ABLYNX' EERSTE-IN-ZIJN-KLASSE ANTI-vWF NANOBODY, CAPLACIZUMAB, IN VOLLEDIGE EIGENDOM, KAN HET POTENTIEEL HEBBEN OM HET ZIEKTE- EN STERFTECIJFER BIJ VERWORVEN TTP TE REDUCEREN
Presentatie van bijkomende resultaten van post-hoc analyses van de Fase II TITAN studie tijdens het Europees Congres over Trombose en Hemostase (ECTH)
GENT, België, 29 september 2016 - Ablynx [Euronext Brussels: ABLX; OTC: ABYLY] kondigde aan dat ze een presentatie zal geven van bijkomende resultaten van post-hoc analyses van de Fase II TITAN studie met haar Nanobody® in volledige eigendom, caplacizumab, in patiënten met verworven trombotische trombocytopenische purpura (aTTP), tijdens het eerste Europees Congres voor Thrombose en Hemostase (ECTH), dat plaatsvindt van 28 tot 30 september 2016 in Den Haag, Nederland. Kort na het congres, zal de presentatie beschikbaar zijn op de website van Ablynx onder O&O pijplijn.
Verworven TTP is een acute, uiterst zeldzame en levensbedreigende bloedstollingsziekte waarbij ongecontroleerde aggregatie van bloedplaatjes en de vorming van kleine bloedklonters oorzaak zijn van verstopping van de kleine bloedvaten doorheen het lichaam[1], wat leidt tot trombotische complicaties en wijdverspreide orgaanschade[2]. Niettegenstaande de huidige standaardbehandeling van dagelijkse plasmaferese (PEX) en immuunsuppressie, zijn aTTP episodes nog steeds geassocieerd met een sterftecijfer tot 20%, met het hoogst aantal overlijdens binnen de 30 dagen na diagnose[3]. Daarnaast lopen de patiënten een verhoogd risico op acute thrombo-embolische complicaties (bijv. beroerte, veneuze trombose en hartinfarct) en lopen ze risico op een terugval van de ziekte. Bovendien reageren sommige patiënten niet op hun behandeling[4], wat gepaard gaat met een zeer lage kans op overleven na een acute episode van aTTP. Gegevens van het Franse referentiecentrum voor trombotische microangiopathie tonen aan dat bij 50% van de patiënten die stierven als gevolg van een acute episode, de standaardbehandeling niet aansloeg[5].
Post-hoc analyses van de resultaten van de Fase II TITAN studie werden uitgevoerd om het effect van caplacizumab op een samengesteld eindpunt van ernstige trombo-embolische complicaties en aTTP-gerelateerde mortaliteit te beoordelen. De resultaten tonen aan dat een veel lager percentage van patiënten behandeld met caplacizumab één of meerdere trombo-embolische voorvallen kreeg tijdens de behandelingsperiode, of stierven tijdens de studie, in vergelijking met placebo (11,4% versus 43,2%). Bovendien waren de caplacizumab-behandelde patiënten minder ongevoelig voor behandeling (5,7% versus 21,6% en 0% versus 10,8%, respectievelijk afhankelijk van de definitie van ongevoeligheid)[6], in vergelijking met patiënten die placebo kregen. Er waren twee doden in de placebo groep en bij beide patiënten sloeg de standaardbehandeling niet aan. Er waren geen sterfgevallen gerapporteerd in de caplacizumab groep.
Een confirmatory Fase III studie met caplacizumab is momenteel lopende, die prospectief gedefinieerde evaluaties van deze klinisch relevante eindpunten omvat.
Professor Flora Peyvandi, Principal Investigator van de TITAN studie bij IRCCS Maggiore Hospital Foundation, Universiteit van Milaan, Italië, verklaarde: "Verworven TTP is een zeer ernstige ziekte met hoge medische nood. Nieuwe behandelingen moeten snel werken om de vorming van kleine bloedklonters onmiddellijk tegen te gaan, en zodoende de patiënt tijdens de acute fase van de ziekte te beschermen, en de kans op resulterende complicaties te voorkomen. De resultaten en de daaropvolgende post-hoc analyses van de Fase II TITAN tonen aan dat caplacizumab het potentieel bezit om het hoog ziekte- en sterftecijfer, die gepaard gaan met verworven TTP, te verlagen, en bevestigen onze overtuiging dat het een belangrijke pijler zou moeten worden in de behandeling van verworven TTP."
Over caplacizumab
Caplacizumab is een zeer krachtig en selectief bivalent anti-von Willebrand Factor (vWF) Nanobody dat in 2009 de Status van Weesgeneesmiddel verkreeg in de VS en Europa. Caplacizumab blokkeert de interactie tussen ultra-grote (UL-vWF) multimeren (slierten van het bloedstollingseiwit vWF) met de bloedplaatjes en heeft daardoor een onmiddellijk effect op de aggregatie van de bloedplaatjes en de resulterende vorming en accumulatie van kleine bloedklonters die ernstig bloedplaatjestekort en orgaan- en weefselschade veroorzaken in aTTP. Dit onmiddellijk effect beschermt de patiënt tegen de verschillende manifestaties van de ziekte, terwijl het onderliggende ziekteproces hersteld wordt.
De werkzaamheid en veiligheid van caplacizumab bovenop de standaardbehandeling (PEX) werden in een Fase II studie in 75 patiënten met aTTP geëvalueerd. Caplacizumab werd goed verdragen en het primair eindpunt van daling in tijd tot normalisatie van het aantal bloedplaatjes werd behaald (p=0,005). Behandeling met caplacizumab resulteerde in een daling van bijna 40% in de tijd tot normalisatie van het aantal bloedplaatjes in vergelijking met placebo (d.w.z. een snellere ommekeer van trombocytopenie met als resultaat minder PEX behandelingen). Bovendien werd er tijdens de behandeling met caplacizumab een vermindering van 71% aTTP terugvallen vastgesteld in vergelijking met placebo als aanvulling op de standaardbehandeling[7].
Deze Fase II resultaten zullen dienen als basis voor de indiening van het dossier voor voorwaardelijke goedkeuring van caplacizumab in Europa begin 2017. De 'confirmatory' Fase III HERCULES is momenteel lopende en zal de indiening van de BLA in de VS ondersteunen. Resultaten van deze Fase III studie worden verwacht tegen eind 2017.
Caplacizumab zou het eerste geneesmiddel kunnen zijn dat specifiek is goedgekeurd voor de behandeling van verworven TTP.
Over verworven TTP (aTTP)
aTTP is een acute, uiterst zeldzame, levensbedreigende bloedstollingsziekte die wereldwijd ongeveer 11 mensen per miljoen treft. Het treedt plotseling op en wordt veroorzaakt door verminderde activiteit van het ADAMTS13 enzyme (doorgaans <10% dan in normaal plasma) waardoor de UL-vWF multimeren niet meer worden gesplitst (vWF is een belangrijk eiwit betrokken in het bloedstollingsproces). Deze ULvWF multimeren binden spontaan met bloedplaatjes, wat resulteert in ernstige trombocytopenie (zeer laag aantal bloedplaatjes) en vorming van kleine bloedklonters in de kleine bloedvaten doorheen het lichaam1, hetgeen leidt tot trombotische complicaties en wijdverspreide orgaanschade2.
Tot 20% van de patiënten sterven aan een initiële aTTP episode waarbij de meeste overlijdens gebeuren binnen 30 dagen na diagnose3. Naast het acute risico van de ziekte, kunnen patiënten met een aTTP episode op lange termijn lijden aan gevolgen zoals cognitieve stoornissen, depressie, en verhoogde bloeddruk[8], en lopen ze risico op een terugval. De gerapporteerde graad van terugval ligt tussen 10-85%[9] en gebeurt meestal binnen 1-2 jaar[10] maar werden tevens tot 30 jaar na initiële episode gerapporteerd[11].