katzenkop schreef op 14 september 2011 21:51:
[...]
Nu even serieus. Je hebt gelijk, dat zal nooit gebeuren. De grootste boosdoener uit die tijd, Mitterand, is dood. De andere twee met boter op hun hoofd zijn Gerhard Schröder (SPD) en Tony Blair (Labour). Ten tijde van de toetreding van Griekenland was Wim Kok ministerpresident in NL. De "Band of Brothers".
Ik heb dat allemaal al in mei van dit jaar uitvoerig beschreven:
katzenkop 21 mei 2011 om 20:52
"De toetreding van Griekenland tot de Euro-Zone in 2001 was het gevolg van een jarenlang onderonsje van vooral de franse president Mitterand en de vader van de huidige griekse president Georgiu Papandreou, Andreas Papandreou, in de jaren negentig. Dat waren dikke vrienden. Het is niet voor niets dat vooral de Franse banken zo diep in de penarie zitten met hun Griekse exposure.
Griekenland had het Kolonelsregime in 1980 van zich afgeschud en had vanaf 1981 een socialistische regering.
"Veel Grieken waren overigens nogal bevreesd voor de aansluiting bij de EU. De grootste tegenstander daarvan won dan ook de verkiezingen in 1981, de socialistische partij PASOK. Voor het eerst in 50 jaar kreeg Griekenland een linkse regering, onder leiding van Andreas Papandreou. Eenmaal aan de macht voerde Papandreou overigens niet het dreigement uit het lidmaatschap van de EU en de NAVO op te zeggen."
"Door de groeiende economische problemen verloor de PASOK aan populariteit. De partij verloor de verkiezingen van 1989 om in 1993 opnieuw als overwinnaar uit de bus te komen."
Het was Mitterand er vooral om te doen om de socialistische PASOK in Griekenland in het zadel te houden. Dat gebeurde al vanaf de jaren negentig met vette EU-subsidies, nog voordat Griekenland uiteindelijk lid van de Eurozone werd werd.
"Onderdeel van deze verzwakking bleken de subsidies die Andreas Papandreou bij de EU regelde voor de Griekse boeren tijdens zijn regeringsperiode. Deze subsidies zorgden ervoor dat boeren een vergoeding ontvingen voor de producten die zij op de markt niet verkocht kregen. Aangezien deze vergoeding hoger lag dan de prijs die de boeren op de markt konden krijgen, werden producten niet meer op de markt gebracht, maar vroeg men meteen de subsidie aan en gooide de producten weg. Dit had ook als gevolg dat de boeren zich niet meer om kwaliteit bekommerden, maar slechts om het aantal kilo’s dat ze konden produceren. Toen de subsidiekraan dicht ging, bleven de boeren achter met kwalitatief slechte producten en zonder marktaandeel."
tegenlicht.vpro.nl/nieuws/2010/septem...
Ook Mitterand's opvolger Chirac (die van de omkopingsschandalen!) hield de Grieken de hand boven het hoofd. Hij moet geweten hebben van de deal die Goldman Sachs met Papandreou's opvolger Costas Simitis gesloten had om de enorme begrotingstekorten te camoufleren.
nl.wikipedia.org/wiki/Jacques_Chirac
nl.wikipedia.org/wiki/Costas_Simitis
In Duitsland zat ten tijde van de toetreding van Griekenland tot de Eurozone Gerhard Schröder als bondskanselier (1998-2005), ook een socialist, die het prima met de Fransen en de Grieken kon vinden.
De voornaamste reden om Griekenland met open armen te ontvangen en met veel geld bij de les te houden was de angst dat rechts in Griekenland weer aan de macht kon komen. Daarom moest de bevolking met veel subsidies, lage belastingen en hoge lonen gepamperd worden, vooral de boeren, de arbeiders en het enorme leger ambtenaren.
Bill Clinton (president van 1993-2001) deed er nog een schepje bovenop door van de EU te eisen dat Griekenland opgenomen werd in de Eurozone, omdat Griekenland ook sinds 1952 in de NAVO zat. Dat was nodig als buffer tegen de perikelen in de oostelijke Middenlandse Zee, waar de Amerikanen groot belang hadden bij amerikaanse bases, voor de vloot, maar ook voor het luchtruim. De toetreding tot de Euro zou de band alleen maar verstevigen.
Nederland heeft in de toetredingskwestie nauwelijks een stem laten horen. Van 1998 tot april 2002 zat hier Wim Kok als ministerpresident (Paars 2), dus reken maar dat die de Fransen en de Grieken niet voor de voeten liep. Het geheel ging met gewillige steun van Gerhard Schröder (1998-2005, SPD) en Tony Blair (1997-2007, Labour Party) vlotjes door, ondanks waarschuwingen dat het met de Grieken nog wel eens mis zou kunnen gaan. Niet alleen vanwege de enorme kredieten, maar ook vanwege het voortdurende gebakkelei met Turkije. Deze stemmen werden niet gehoord.
"Het Europees parlement nam op 18 mei 2000 met grote meerderheid een resolutie aan waarin werd gepleit voor Griekse toetreding tot de eurozone per 1 januari 2001. Op 19 juni volgde de officiële goedkeuring van de Raad van Ministers."
En nu wij met de gebakken olijven zitten, roep dit stel kameraden maar eens ter verantwoording.
Mitterand is dood, Gerhard Schröder zit hoog en droog bij Gazprom en Wim Kok bij o.a. ING. En Tony verdient een bult centen bij o.a. J.P. Morgan. Zullen wij die dan maar de rekening sturen?"
|\ ...../|
( * o *)
-=(~) =--
www.iex.nl/Forum/Topic/1241829/53/Gri...nl.wikipedia.org/wiki/PASOKP.S.
Yurie schreef op 14 sep 2011 om 19:15
"Muizen hebben hier wel een zwaar leven".
Ratten ook! ;-Þ