Long covid-patiënten storten hart uit bij De Jonge: ‘Ik ben een wrak, fysiek en mentaal’
Tijdens een soms emotionele bijeenkomst in Den Bosch ging demissionair minister Hugo de Jonge vandaag in gesprek met drie van de tienduizenden long covid-patiënten die Nederland inmiddels herbergt. Hun leven is veranderd in een nachtmerrie. ,,Ik sta moe op en ga moe naar bed.”
Sander van Mersbergen 23-08-21, 20:03
Het valt niet mee om het droog te houden tijdens het verhaal van Truus. De Limburgse (59) zelf slaagt er sowieso niet in. Overmand door verdriet vertelt ze hoe ze in het voorjaar van 2020 tijdens haar werk in de zorg, dan nog zonder beschermingsmiddelen, besmet raakt met corona. Hoe ze het virus mee naar huis neemt, haar man besmet en hem vervolgens ook verliest, na acht weken vechten op de intensive care.
Lees ook:
Tienduizenden jonge, gezonde mensen gesloopt door corona: ‘Ik neem afscheid van wie ik was’
Zelf blijft ze met klachten kampen: long covid. Fysiek en mentaal is ze inmiddels ‘een wrak’. Sociaal is ze in een isolement beland. Ze bokst met de instanties, voelt druk vanuit het werk om weer aan de slag te gaan, maar het lukt allemaal niet meer. ,,Alles is veranderd, niets is meer hetzelfde.”
Demissionair minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid, CDA) hoort haar ruim tien minuten durende relaas maandagochtend met gepast zwijgen aan, tijdens zijn bezoek aan C-support in Den Bosch. Die stichting staat mensen bij die lang na hun besmetting met corona vast dreigen te lopen in het leven. Die groep groeit nog steeds.
Als long covid-patiënten ergens mee zitten, of het nou gezondheid, werk, sociaal of emotioneel is, dan zit er iemand klaar om ze bij te staan
Sondevoeding
Zo is daar de jonge Noor - ook zij deelt haar verhaal met De Jonge. In september krijgt Noor (22) corona, het voelt als een flinke griep. Na de besmettingsfase merkt ze dat ze moeilijk haar eten binnenhoudt. Alles wat erin gaat, komt er weer uit. Het is zo erg dat ze tijdelijk over moet op sondevoeding en in het ziekenhuis aan het infuus komt te liggen.
Nog steeds is de ellende niet voorbij. Van buiten is er aan Noor weinig te zien en voor Joost geldt hetzelfde. De Ossenaar (54) loopt al ruim een jaar met zijn klachten rond. Hij kan maximaal twee uur op een verjaardagsfeestje zitten en dan nog is hij de volgende dag helemaal van de kaart. ,,Ik sta moe op en ga moe naar bed, zo moet u het zien”, vertelt hij de bewindspersoon.
Op zijn werk heeft hij moeite met de concentratie. Nu krijgt hij nog steun en begrip, maar blijft dat ook zo? Straks komt hij misschien wel zonder werk thuis te zitten. Niemand kan hem vertellen hoe dit verder gaat. Juist voor dit soort gevallen is C-support in het leven geroepen. Als long covid-patiënten ergens mee zitten, of het nou gezondheid, werk, sociaal of emotioneel is, dan zit er iemand klaar om ze bij te staan.
In de kou
Het is een les van de Q-koortsepidemie, toen slachtoffers jarenlang aan hun lot overgelaten werden. Pas toen Q-support (de oudere zus van C-support) zich er tegenaan bemoeide, kwam de ondersteuning op gang. Ook De Jonge geeft vandaag toe dat de Q-koortsslachtoffers veel te lang in de kou stonden.
Bij corona moet dat dus anders, en op zich gebeurt er nu ook heel wat. Al 6500 mensen hebben de adviseurs van C-support gevonden en het doel is om hen zodanig te helpen dat voorkomen wordt dat ze helemaal vastlopen. Tegelijk proef je op het kantoor in de Brabantse hoofdstad ook wat onbehagen. Hebben we iedereen wel in beeld? Hoe groot is dit probleem nou echt?
C-support-directeur Annemieke de Groot noemt de 6500 mensen ‘het topje van de ijsberg’. Dit zijn volgens haar vooral de relatief jonge en digitaal vaardige mensen die de stichting ook wisten te bereiken zonder dat daar een uitgebreide publiciteitscampagne voor plaatsvond. Maar neem bijvoorbeeld de groep long covid-patiënten uit achterstandswijken: zij zijn nog volkomen buiten beeld.