Ik ben altijd wat te vroeg, of eigenlijk precies op tijd. Dat is een wat boerse gewoonte die uit onzekerheid is geboren. De >>>tweede>>> gast die arriveerde was niemand minder dan ene Mr >>>Tom Schalken>>>. Deze begroette mij minzaam en knoopte een gesprek aan over de islam. Waar kende ik de naam van die man toch van? Ineens wist ik het. Hij was een van de>>> leden van de kamer van het Amsterdamse Gerechtshof>>> die had >>>bevolen om Geert Wilders >>>voor de Rechtbank van Amsterdam te brengen voor>>> haatzaaien, discriminatie en groepsbelediging.>>>
Ik vroeg hem of ik in zijn bijzijn wel vrijuit kon spreken. Hij had immers al eerder>>> iemand die over de islam gesproken had, voor de rechter gebracht>>>. Dit leidde tot verontwaardiging bij de bekwame jurist. Ik zei mijn gastheer dat>>> ik nu vertrok>>>, omdat het zinloos is een gesprek te voeren wanneer er iemand bij zit die de>>> macht heeft je te laten opsluiten>>> als het gesprek hem niet bevalt. De stemming sloeg wat om.
Na enig aandringen mijnerzijds garandeerde Mr Tom Schalken mij dat hij mij niet zou aanklagen of laten oppakken voor wat ik die avond zou zeggen. Ik was blij met die garantie. Het gesprek over zijn toezegging had ongeveer>>> twintig minuten >>>in beslag genomen. Inmiddels waren de andere gasten ook gearriveerd.
Mr Schalken vroeg vervolgens>>> van mij dezelfde garantie>>>. Die heb ik niet gegeven, met het formele argument dat ik niet beschik over de bevoegdheid om iemand op te pakken. Ik hoop maar dat ik>>> mijn boosheid>>> goed verborgen heb. Het was een paar dagen voordat ik naar de rechtbank moest voor mijn getuigenis. Het voorgerecht werd opgediend. Dit eetpartijtje leek me niet langer nog leuk.
Mevrouw Hendriks had mooi gekookt, maar het smaakte niet. Behalve ikzelf waren de andere eters allen >>>notabelen van de PvdA en GroenLinks>>>. Een aantal hunner bovendien>>> werkzaam bij Justitie>>>. Mr Schalken was dan ook >>>niet de enige magistraat>>> die meetafelde.
Toch had de avond ook wel vrolijk makende kanten. Af en toe deed Mr Tom Schalken een poging vriendelijk tegen mij te zijn, en knoopte hij joviaal een goed gesprek aan. Steeds weer stuurde hij het gesprek naar het>>> Wilders-proces>>>. Een werkeloze acteur had die pogingen tot vriendelijkheid en bonhomie beter gespeeld. Hij probeerde me te>>> overtuigen van de juistheid>>> van zijn beslissing Wilders voor de Rechtbank in Amsterdam te slepen. >>>Schalken, die ook emeritus-hoogleraar>>> is, aan de>>> Vrije Universiteit>>>, de universiteit van>>> Balkenende, Rouvoet en Bos>>>, liet weten dat het wetenschappelijk gezien een>>> ‘machtig interessante casus>>>’ was, waar ‘deksels goed’ over moest worden doorgedacht, en die>>> ‘allerlei perspectieven’ >>>bood.
Ah, ik begreep het. Het is dus geen proces, daar aan de Parnassusweg, maar meer een academische werkgroep. Meer een studentikoze pleit-oefening dan een serieus strafproces voor grote mensen. Met voor de grap een>>> zwaar bedreigde politicus als proefkonijn>>>. ‘Mondiale structuren blootleggen’. Inderdaad, een leuke hobby.
HansJansen
Wat een gemis ...maar dank JANSEN:)