service van @gokker, zonder puntjes!
Hans Wiegel (78) is hersteld na een lange periode van ziek zijn. Een verhaal over doorzetten, rode port, de neergang van de VVD en zijn liefde voor Thierry Baudet. ,,Grijze muizen hebben we genoeg.’’
Dries van Agt, Hans Wiegel en de andere oud-bewindslieden uit het Kabinet-Van Agt I houden jaarlijks een reünie op de derde dinsdag van september. Dat feest ging dit jaar niet door. Van Agt kreeg half mei een zware hersenbloeding. Wiegel volgde op 1 augustus.
Na een revalidatie van twee maanden is hij weer thuis in Oudega, in de gemeente Súdwest-Fryslân. Wiegel zocht zijn oude vriend, die halfzijdig verlamd raakte, onlangs op. ,,Ik maakte mij grote zorgen. Maar Dries kwam wandelend naar mij toe.’’ Ze spraken af om de eerstvolgende reünie te vervroegen, naar komend voorjaar.
Zelf is hij aardig opgekrabbeld na dat lichte herseninfarct dat hem trof. Wiegel is vol lof over die maanden in revalidatiecentrum Lyndenstein in Beetsterzwaag. ,,Een huis van hoop op beterschap.’’ Hij verkeerde in een wisselende groep van zo’n twaalf mensen, jong en oud. Iedereen was blij als de ander vooruitgang boekte. Ze pepten elkaar op bij tegenslag. Wiegel zat er met zijn 78 jaar naast een jongen van 16 die herstelde van een auto-ongeluk. ,,Zo vrolijk, zo opgewekt.’’
Na twee maanden vond hij het welletjes. ,,Dat vonden sommigen niet zo lollig, maar de jonge directeur, een arts, zei: ‘U heeft volkomen gelijk. U gaat lekker naar huis’.’’
Bij thuiskomst hadden zijn kinderen Erik en Marieke de aanbouw geregeld van een glazen serre met uitzicht op het meertje Schuttelpoel. Zo kwamen er voor de broodnodige afleiding bouwvakkers over de vloer. ,,Dat hadden ze super geregeld.’’
Wiegel laat trots het resultaat zien. Hij schenkt koffie en wijst op de fotolijstjes van zijn kleindochters op de vensterbank. ,,Dat zijn de dames.’’
De oudste zit op hockey, de jongste zit op voetbal. Komend jaar wil hij een Optimistje kopen waarmee de meiden het meertje op kunnen.
De dag begint met een pak kranten, koffie en een sigaartje
Vroeger, toen Wiegel minister en commissaris was, had hij tussen half zes en acht uur ’s ochtends zijn meest productieve uren van de dag. Dat straffe ritme zit er nog altijd in. Om half zes rolt in Oudega het pakket ochtendkranten op de mat. ,,Boink, hoor ik dan.’’
Hij staat op en gaat lezen. De Telegraaf, de Volkskrant, Trouw, Leeuwarder Courant en Het Financieele Dagblad. In die volgorde. En ’s middags NRC Handelsblad en Het Parool. ,,Ik lees niet alles, ik kijk er doorheen. Dat vind ik heerlijk. Met een kop koffie en een sigaartje.’’ Schalks: ,,Sommige mensen krijgen ongetwijfeld de schurft in als ze dit lezen. Maar je kunt beter een sigaar roken dan te gaan zitten twitteren. Ik heb dat weleens gelezen, dat Twitter. Wat móet je daarmee?’’