Leuk stukje wel
In het vorige deel waarschuwde ik zéér nadrukkelijk voor graaiende politici omdat het van het allergrootste nationale belang is dat het tekort, dat nog steeds met tientallen miljoenen PER DAG oploopt, zo snel mogelijk een overschot wordt. Want ik wil die graaiers, die in mijn ogen niets beter zijn dan de graaiende bankiers die hoofd-verantwoordelijk zijn voor de kredietcrisis, even aan het volgende herinneren. Een van de belangrijkste algemene lessen die uit de kredietcrisis moet worden geleerd is dat de wereld een punt bereikte, waarop de hoeveelheid aangegane schulden TE HOOG was geworden en flink afgebouwd moet worden. En wat doen we massaal ? Sinds het einde van de kredietcrisis op de beurs (begin 2009) zijn de tekorten gewoon verder opgelopen en daarmee ook de staatsschulden; pas bijna 6 jaar na dato lopen de tekorten langzaam terug maar de schulden NOG STEEDS VERDER op. En dat gaat zo door totdat de tekorten volledig zijn weggewerkt ! Het gemene van het uitdrukken van schuld in BBP is namelijk dat een schuld in %-BBP terug kan lopen terwijl die in miljarden euro’s juist STIJGT ! Daarom noemde ik gisteren de absolute bedragen en die zijn, dat zult u toch met mij eens zijn, schrikbarend. Ik vind het dan ook financieel misdadig om honderden miljarden aan extra schuld (van 259 naar 450 miljard) aan te gaan in en na een kredietcrisis (de naam zegt het al), waarin de primaire oorzaak TEVEEL SCHULDEN was. Dat zadelt onze kinderen en kindskinderen namelijk op met een bijna verdubbelde staatsschuld en dus een grote molensteen om de nek. Een toekomst, die tóch al zondermeer zwaar wordt door zaken als vergrijzing en klimaatverandering; die kunnen een hoge staatsschuld missen als kiespijn ! Blijft over het probleem dat we de economie willen stimuleren om meer groei en dus meer inkomsten voor de overheid te krijgen (minder tekort; minder schuld) ZONDER dat we het tekort of de schuld onnodig op willen laten lopen. Het verlagen van de lasten, iets dat in principe alleen de overheid kan doen, heeft dus geen enkele zin. Maar dit wel:
DE BESTE OPLOSSING om definitief uit de KREDIETcrisis te komen
Wat ik nu ga zeggen lijkt volledig in te gaan tegen de belangen van aandeelhouders zoals ondergetekende, omdat het een lastenverhoging voor bedrijven betekent, die daardoor minder winst zouden kunnen maken en dus minder winst uit kunnen keren. Zo paradoxaal is het echter geenszins; integendeel ! Ik begin met te constateren dat de gemiddelde loonontwikkeling al bijna net zolang op de inflatie achterloopt als het verlies aan koopkracht (10 jaar; cijfers CBS !). Daarna beweer ik het op die manier uit een zware financiële crisis komen bijzonder moeilijk is omdat mensen dan juist EXTRA koopkracht nodig hebben om vertrouwen terug te krijgen en weer uit te geven. Ik maak het nog ‘gekker’ door te stellen dat de kredietcrisis zelfs een beetje mede veroorzaakt is door de alsmaar dalende koopkracht en de achterop lopende loonontwikkeling ! Immers; mensen beginnen immers vanzelf minder uit te geven als de inflatie grotere gaten in de portemonnee slaat dan de loonontwikkeling kan dichten. Daarna verliezen ze het vertrouwen, vallen er een paar banken om en je krijgt een vicieuze cirkel naar beneden die pas stopt als politici zich geen raad meer weten en centrale bankiers ‘de macht’ wel over MOETEN nemen. Nu de inflatie daalt, volgens sommigen tot gevaarlijke niveaus maar dat vindt ondergetekende pertinente onzin (een korte periode van een beetje deflatie is absoluut niet gevaarlijk), haalt de loonontwikkeling de inflatie EINDELIJK in. Bedrijven zouden dat een zetje in de goede richting kunnen geven door wat extra loon toe te kennen in de komende cao-onderhandelingen. Zij hebben immers sinds de eeuwwisseling gemiddeld veel meer winst gemaakt (2,2x zoveel als in 2000 !) en hebben desondanks steeds minder van die winst aan werknemers (die het geld bijeen verdienen !) gegeven. En dan komt nu de grote truc: op termijn helpen ze zichzelf met zo’n zet want het overgrote deel van zo’n loonstijging, zeker bij de lage- en middeninkomens, wordt door hun werknemers weer in de economie gepompt. Die krijgen immers langzaam maar zeker in de gaten dat sparen ABSOLUUT niet loont, daarnaast heeft NL een enorm stuwmeer aan spaargeld (360 miljard), krijgen er vertrouwen van en geven het weer uit. Dan profiteert eindelijk vrijwel IEDEREEN van het herstel uit de kredietcrisis omdat bijna iedereen klaagt dat het hem of haar niet beter (of juist slechter) gaat dan pakweg 5 jaar geleden. En dan kunnen de bedrijven die hun werknemers extra salaris geven, extra orders in de vorm van luxer brood, een nieuwe koelkast, een nieuwe auto of zelfs een nieuw huis verwachten. DAT, en NIET bezuinigen en / of het inpikken van meevallers, is een zeer effectieve manier om definitief uit de naweeën van de KREDIETcrisis te komen …