De toekomstscenario’s die Morgan Stanley voor filgotinib schetst zijn feitelijk aannames omtrent de te verwachte cash flow. Die hangt één op één samen met de omzet die wordt gerealiseerd in de circa tienjarige periode die ligt tussen marktintroductie en het vervallen van de octrooibescherming. Het is een ‘long shot’, maar wie het beter weet mag het zeggen. Toch wil ik er een kleinigheid aan toevoegen.
Naar verwachting zal Eli Lilly vandaag nog of begin volgende week de markttoelating op de Amerikaanse markt van de JAK-remmer baricitinib (merknaam Olumiant, 2 en 4 mg) bekend maken. De FDA kan daartoe op ieder moment besluiten, zo zegt men. De Europese Commissie heeft op basis van een positief van EMA al eerder het groene licht gegeven. Bij die bekendmaking wordt ook de prijs van dit reumamiddel gepubliceerd.
Mede gelet op de felle polemiek die wereldwijd is ontstaan rond de prijzen van - alom als te duur geachte – geneesmiddelen, wordt ongetwijfeld ook op de burelen van Galapagos met argusogen naar deze prijsstelling uitgekeken. Analisten denken aan een prijskaartje van zo’n $ 35.000-40.000 per patiënt op jaarbasis. De reacties van politiek en marktpartijen zullen een goede indicatie geven waar het met de prijs van filgotinib heen moet of kan.
De prijs van baricitinib is weliswaar richtinggevend, maar zeker niet bepalend voor filgotinib. Galapagos heeft immers extra troefkaarten in handen. Ten eerste, filgotinib komt hoogst waarschijnlijk allereerst op de markt voor de indicatie ziekte van Crohn (CD). De doorlooptijd voor de fase 3 onderzoeken voor CD is aanmerkelijk korter dan die voor reuma. Als doorbraakgeneesmiddel op het eerstgenoemde ziektegebied zal de registratie ook snel worden behandeld en is een hoge(re) prijs zonder meer gerechtvaardigd. Ten tweede: filgotinib voor reuma heeft een reeks gunstige eigenschappen (onder meer het veiligheidsprofiel, mede te danken aan de hoge JAK 1 specificiteit van het molecuul), die ontbreken bij baricitinib.
Kort gezegd komt het er in mijn ogen op neer, dat Gilead/Galapagos een premiumprijs kunnen vragen voor het ziektebeeld Crohn, waarna die prijs ook bepalend zal zijn voor reuma. Dat kan ook moeilijk anders wat toedieningsvorm (tablet) en dosis/sterkte (200 mg) zijn hetzelfde voor behandeling van beide ziektes. Verlaagt men voor reuma de lijstprijs ten opzichte van CD, dan kannibaliseert men de CD-omzet. Want of er nu reuma of Crohn op de verpakking (en bijsluiter) staat, de tabletten die erin zitten zijn identiek. Wel zal men op de grote reuma-markt vanwege de hevige concurrentie gedwongen zijn aan grote afnemers (niet openbare) kortingen te geven, een onzichtbare vorm van prijsdifferentiatie dus. Een nog te ontwikkelen combinatiepreparaat van filgotinib van één van de moleculen die nu nog vroeg in de pipeline van Gilead zitten, moet een nog grotere werkzaamheid opleveren en daarmee in een later stadium erosie van het prijsniveau tegengaan.
Mijn conclusie: prijstechnisch is het een meevaller dat filgotinib eerder op de markt komt voor de ziekte van Crohn dan voor reuma. De financiële analisten van Morgan Stanley kunnen zich bij het bepalen van hun omzetprojecties mogelijk niet met bovenbeschreven ‘details’ bezig houden. Ik meende er goed aan te doen de lezers van het forum op deze prijskwestie te attenderen. Misschien een open deur voor een aantal onder u, maar desalniettemin….